Bł. ks. Ignacy Kłopotowski urodził się 7 lipca 1866 roku we wsi Korzeniówka w parafii Drohiczyn. Rodzicami jego byli Jan i Izabela z Dobrowolskich - Kłopotowscy. Dzieciństwo spędził na Podlasiu w Ziemi Drohiczyńskiej. Matka pochodziła z rodziny ziemiańskiej. Ojciec -Jan Kłopotowski walczył w czasie powstania styczniowego w oddziale księdza S. Brzóski. Potem był ekonomem w majątku Niewierowskich w Korzeniówce. Nauki początkowe pobierał w rodzinnym domu w Putkowicach od prywatnie zatrudnionego nauczyciela. Następnie, jako 11-latek uczęszczał do gimnazjum męskiego w Siedlcach. W roku 1883 ukończył czwartą klasę tego gimnazjum. Odczytał w sobie powołanie kapłańskie i wstąpił do Lubelskiego Seminarium Duchownego. Po czterech latach studiów seminaryjnych w Lublinie, przełożeni wysłali go na dalsze, do Petersburga. Studia na Akademii Duchownej w Petersburgu zakończył w czerwcu 1891 roku, uzyskując stopień magistra teologii. Święcenia kapłańskie otrzymał 5 lipca 1891 roku.
Pierwszą jego placówką duszpasterską, po ukończeniu studiów w roku 1891, był wikariat w parafii Nawrócenia św. Pawła w Lublinie. Równocześnie, ks. Ignacy otrzymał nominację na profesora Seminarium Duchownego w Lublinie. Do tego doszła jeszcze nominata na kapelana szpitala św. Wincentego a Paulo w Lublinie. W roku 1892 został wikariuszem przy katedrze lubelskiej. Rektorem kościoła św. Stanisława był w latach 1896 - 1906. Potem przez dwa lata był wikariuszem przy katedrze lubelskiej. Przez cały czas był profesorem w seminarium duchownym w Lublinie. Już w 1892 roku podjął współpracę z Towarzystwem Dobroczynności. W 1894 roku założył on w Lublinie „Dom zarobkowy" - instytucję o charakterze charytatywnym, zapewniającą pracę bezrobotnym. Następnym dziełem miłosierdzia utworzonym przez ks. I. Kłopotowskiego w Lublinie był przytułek św. Antoniego, w którym szansę powrotu do normalnego życia mogły znaleźć kobiety upadłe. Ożywiona działalność społeczna ks. Ignacego Kłopotowskiego zwróciła uwagę carskich władz policyjnych. W czasie rewizji z l na 2 października 1901 roku, znaleziono u niego wielu broszur z zakresu historii Polski a także projekt tajnych bibliotek polskich, rozpoczęto śledztwo. Doszły oskarżenia o udzielanie posług religijnych byłym Unitom. Po wielu przesłuchaniach zakazano mu niektórych form działalności i ograniczono prawo do poruszania się np. odmówiono paszportu na wyjazdu do powiatu puławskiego.
Ks. I. Kłopotowski nie tylko nie zawiesił działalności na polu społeczno - charytatywnym, ale zainteresował się narastającą także w Lublinie kwestią robotniczą. W czasie demonstracji robotniczych w 1905 roku opowiadał się w kazaniach po stronie robotników. Korzystając z Ukazu Tolerancyjnego z 1905 roku, ogłaszającego wolność religijną, wystąpił o otwarcie w Lublinie polskiej księgarni a także o pozwolenie na wydawanie katolickich czasopism: „Polaka - Katolika", „Posiewu", „Dobrej Służącej". Wystąpił tez o prawo prowadzenia prywatnej szkoły i budowy szpitala dla dzieci.
Chcąc rozszerzyć zasięg oddziaływania redagowanych przez siebie pism, postanowił przenieść się do Warszawy. Od 1908 roku cenzura coraz ostrzej ingerowała w treści przygotowanych do druku artykułów. Nakładano tez kary pieniężne za nieprzestrzeganie cenzorskich zaleceń.
W 1910 roku za niepodporządkowanie się cenzurze, skazany został na kilka dni aresztu.
W roku 1913 otworzył na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie, nowoczesną drukarnię a przy niej księgarnię. W roku 1914 został mianowany rektorem podominikańskiego kościoła św. Jacka w Warszawie. Umożliwiło to rozwinięcie jeszcze szerzej akcji charytatywnej. W wyniku współpracy z siostrami Miłosierdzia, wzniesione zostały domy opiekuńcze dla sierot.
Okres pierwszej wojny światowe; przezywała Warszawa ciężko. W roku 1915 głód, a w 1916 morowa zaraza dziesiątkująca ludność miasta.
W każdej z tych trudnych dla miasta chwil, akcję pomocy charytatywnej prowadził ks. Kłopotowski. W roku 1918 ks. Ignacy uzyskał godność prałata papieskiego. W tymże roku biskup lubelski zgodził się na ekskardynację księdza Kłopotowskiego z diecezji lubelskie), a kardynał Aleksander Kakowski inkardynował go do diecezji warszawskiej i w rok później mianował proboszczem warszawskiej parafii M.B. Loretańskiej na Pradze. Wtedy jeszcze cała Praga należała do tej jednej parafii. Kiedy ks. Ignacy obejmował probostwo, obok kościoła M.B. Loretańskiej zbudowany był już kościół św. Michała Archanioła i św. Floriana. Proboszczem tej parafii był aż do śmierci.
Myśl o założeniu żeńskiego zgromadzenia zakonnego tkwiła w nim od dawna. Faktyczne starania w tej sprawie podjął w 1920 roku, korzystając ze spotkania w swoim kościele i na swojej plebani z nuncjuszem apostolskim Achillesem Ratti, późniejszym papieżem Piusem XI.
Myśl tę poparł kardynał Kakowski. Za dzień utworzenia Zgromadzenia Sióstr Loretanek uważa się 31 lipca 1920 roku. Pierwsze kandydatki zamieszkały na Bródme w domu przy ul. Nadwiślańskiej 21, zakupionym przez ks. Kłopotowskiego.
Kanoniczna erekcja Zgromadzenia Sióstr Loretanek nastąpiła dopiero 19 maja 1928 roku.
Ks. Ignacy Kłopotowski zmarł w Warszawie 7 września 1931 roku, w 65 roku życia, czterdziestym kapłaństwa. Nabożeństwu żałobnemu 10 września przewodniczył kardynał Kakowski. Ciało zostało tymczasowo pogrzebane na powązkowskim cmentarzu a 26 września 1932 roku uroczyście przewiezione na cmentarz Zgromadzenia Sióstr Loretanek koło Wyszkowa.
Ks. Ignacego Kłopotowskiego wyniósł na ołtarze Ojciec Święty Benedykt XVI. Uroczystość betyfilacyjna, której w imieniu Benedykta XVI przewodniczył, ks. abp Angelo Amato, odbyła się 19 czerwca 205 roku w Warszawie.
Tablica pamiątkowa, poświęcona ks. Ignacemu Kłopotowskiemu wmurowana została w lipcu 1998r. w katedrze drohiczyńskiej - dawnym parafialnym kościele świętej Trójcy w Drohiczynie, w którym otrzymał on chrzest.
Obecnie także w miejscu jego urodzenia w Korzeniówce, należącej obecnie do parafii Miłkowice znajduje się obelisk z krzyżem.
Jest on także patronem Szkoły Podstawowej w Miłkowicach.
W Drohiczynie pracują natomiast jego duchowe córki – Siostry Loretanki, które prowadzą księgarnię, dom księży emerytów i pomagają w Muzeum Diecezjalnym.
ks.AP/Drohiczyn [Msz]
Kwiecień 2024
