Agnieszka Syska to poetka urodzona w Warszawie 21.01.1977 roku. Pisze wiersze i poematy. Jest także autorką przekładów i parafraz utworów poetyckich poetów jej korzeni (linia Matki i Ojca). Doktorantka Wydziału Teologicznego Katedry Teologii Misji Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego („Treści religijne opowieści chasydów wg. M. Bubera i D. Liftschitza, „Listy Edyty Stein”).
Ogłosiła dwanaście książek poetyckich: „krzyk przedświatów”, II „jego usta mają rogi”, III „śpiewała młoda prawda”, IV „stworzony z prawiersza”, V „wszechzdumiewało go”, VI „na ogród gorejący”, VII Slobodan Vukanović „Świetlisty owoc”), VIII Muriel Kordowicz „Kąpiel w wieczornej rzece”, IX „poznamy się po stopach”, X „abecadło strzegło” (wiersze 2006 – 2007), XI Momčilo Nastasijević „matkom w krąg”, Wydawnictwo PoeciPolscy.pl, XII „drzewu różę kradnę”). Przygotowuje wybór wierszy Katarzyny Boruń-Jagodzińskiej.
W twórczości Syskiej najważniejsi są Matka i Ojciec – Matki i Ojcowie (rodzeni) i literaccy. Ale nie zawsze Syska daje im – Matce – rolę Matki – Ojcu – rolę Ojca. To kształt nowy drzewa. Ale drzewo zasila jedna rzeka, do której weszli Matka i Ojciec.
drzewu różę kradnę
XIX [płyną gęsie]
płyną gęsie
szyje
gąsiory
winne
córki jabłonki córki
w zaciszu twojego
ogrodu
drzewu
dawidowemu jabłko kradnij
gęsie szyje opływają międzyrzec podlaski
jabłko kradnij
przyjadą wozy tory wozy konie żelazne
jabłonki
treblinkom zawiozą
jabłonki
zawiozą
piecom szamotowym serca
wygasły
różami palą
serca
konie
na dziewicze pola
pędzą
jak czułe twoje serce
ruth
z gałązką jabłoni pośród
pól
dziewiczych międzyrzeckich
pośród
pól
obca jesteś pośród
międzyrzeczan
drzewu dawidowemu jak jabłko skradziona
córka
z kłosem włosem kłosem gałązką jabłoni
skradziona
konie żelazne
z lasów
widzę wozy tory wozy wiozą
z lasów
pole szczere jest
dziewicze
pole
w ogrodzie
wędzarnia jabłkami palą
w ogrodzie
z moabu
przyszłaś
jak wiatr do kłosa
przyszłaś
gęsia
szyjo
przypłynęłaś do międzyrzeca podlaskiego
gałązko
giętka
łamliwa
giętki gąsiorze
miłości
Agnieszka Syska
drzewu różę kradnę
XXXVI [dokąd idziesz beze mnie]
dokąd idziesz beze mnie
beze mnie donikąd
niczyje
drzewo różane niosę cię w sercu na ustach w sercu
niczyje
rośniesz we mnie w mury
jeruzalem
moje
obchodzą z tobą swoje międzyrzeckie mury
jeruzalem
moje
modlitwę
yael artis na rynku
modlitwę
prowadzą cię między żywymi płotami ławkami żywymi płotami
zatrzymują się z tobą przy świątyni księgi
fontannie
która bije z wewnątrz mnie
nie wiesz że idziesz z przewodnikiem vaska popy
po międzyrzecu podlaskim
vaska popy
zataczamy krąg
tańczymy kolo
krąg
napotykamy lipę w sercu
niczyim
twoją różę
moją
rwana wprost z drzewa różanego
napotykamy lipę w sercu
niczyim
bijesz z mojego wnętrza różo
serce twoje
czyjeś
narwane jak krople modlitwy moje
czyjeś
drzewo różane
w kole kolo tańczy serce
drzewo lipowe
Agnieszka Syska
drzewu różę kradnę
XXI
dotknij moich ust
gęsią szyją
ptasie wesele
gęsi
zima na wesele
leci
gęsi jak wesela śniegu wesela
szyje płyną pod nóż
zima na wesele
leci
gęsi jak łąk
pod nożem
w skupie
czekają na wesele w śniegu
gęsi jak łąk
pod nożem
dotknij moich ust
gęsią szyją
usta jak krew
na ustach usta jak słowa
gęsią szyją
krew
gęsi odleciały
jak łąki śniegi łąki
noże jak słowa
usta na ustach leżą róże leżą zimują noże
słowa
chcę dotknąć twoich
ust
zanim odlecą jak gęsi zanim dadzą się pokroić za słowa że nie było nas
twoich
ust
lustrzanych zimowych lustrzanych lustra zimy lustra
krew rękami
udaję wiadro zamiast wody wyciągam noże
rękami
nóż na nożu leży udaje usta
11. XII 2014, Międzyrzec Podlaski
DJ
Kwiecień 2024
