Śp. ks. Bronisław Charyton urodził się 10 stycznia 1927 r. we wsi Golewice w gminie Boćki. Szkołę średnią ukończył w Siemiatyczach. Pracę duszpasterską rozpoczął w 1952 r. jako wikariusz w parafii Jabłonna. Jako wikariusz pełnił posługę w parafiach: Gródek, Parczew, Ceranów. Dalsze placówki duszpasterskie były już samodzielne. W 1956 roku został administratorem parafii Radcze. Dalej jako proboszcz pracował w parafiach Różanka, Lack, Czołomyje, Drelów, Kościeniewicze. W roku 1999, ze względu na pogarszający się stan słuchu, przeszedł na emeryturę. Tego samego roku wyjechał do diecezji kamieniecko-podolskiej na Ukrainie i spędził tam pięć lat, jako proboszcz parafii w Łuczyńcu. W 2008 r. przybył do diecezji łódzkiej, gdzie zamieszkał w Domu Formacyjnym prowadzonym przez Stowarzyszenie Formacji Chrześcijańskiej "Sercówka" w Wierzchach. W styczniu br. przeniósł się do domu Księży Emerytów w Nowym Opolu, gdzie mieszkał do śmierci.
Kolegą kursowym i wielkim przyjacielem zmarłego Kapłana był o. Leon Knabit znany benedyktyn z Tyńca. Ojciec Leon przed trzema laty gościł w uroczystości 90. urodzin i 65-lecia kapłaństwa śp. ks. kan. Bronisława Charytona, które zostały zorganizowane w ośrodku Stowarzyszenia Formacji Chrześcijańskiej "Sercówka" w Wierzchach. Ich centralnym punktem była Eucharystia sprawowana w parafii św. Jana Chrzciciela w Świnach, podczas której homilię wygłosił o. Leon Knabit. WIĘCEJW bieżącym roku Stowarzyszenie Formacji Chrześcijańskiej "Sercówka" przygotowało niezwykły film upamiętniający 93. urodziny śp. ks. kan. Bronisława Charytona:
https://www.facebook.com/sercowka/videos/2696661817086218
----------------------------------------------
Ks. kanonik Bronisław Charyton (1927-2020)
Odszedł do Pana najstarszy wiekiem i kapłaństwem, ksiądz diecezji siedleckiej. Urodził się 10 stycznia 1927 r. we wsi Malewice w parafii Osmola, wtedy w diecezji pińskiej, obecnie w diecezji drohiczyńskiej i w miejscowym kościele został ochrzczony. Jego rodzicami byli Piotr i Kazimierza z d. Małyszczuk małżonkowie Charyton.
Naukę początkową pobierał w polskiej szkole powszechnej w Osmoli, przerwaną w 1939 r. wybuchem II wojny. Jego miejscowość i terytorium na wschód od rzeki Bug znalazły się pod okupacją sowiecką, a od czerwca 1941 r. pod okupacją niemiecką. Ukończył sowiecką szkołę podstawową, a w latach okupacji niemieckiej uczył się prywatnie w zakresie gimnazjum. Po wyzwoleniu tych terenów w 1944 r. kontynuował naukę w Gimnazjum i Liceum w Siemiatyczach otrzymując w 1946 r. świadectwo dojrzałości.
W tym roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Siedlcach. W podaniu o przyjęcie do seminarium napisał: „pragnę służyć Panu Bogu w kapłaństwie”, a jego prefekt religii i proboszcz w opinii o kandydacie zauważyli, że „ pochodzi z pobożnej rodziny, pod każdym względem zachowuje się wzorowo, jest chłopcem solidnym, pracowitym i pobożnym”. Odbył sześcioletnie studia filozoficzno-teologiczne i 12 kwietnia 1952 r. przyjął święcenia kapłańskie w katedrze siedleckiej z rąk bpa Ignacego Świrskiego.
Jego pierwszą placówką duszpasterską był wikariat w parafii Jabłonna Lacka i jednocześnie wikariat w sąsiedniej parafii Gródek, gdzie zamieszkał (1952-1954). Następne był wikariuszem w parafii Parczew (1954-1955) i Ceranów (1955-1956).
Jako proboszcz posługiwał w parafiach: Radcze (1956-1967), Różanka (1967-1977), Lack (1977-1978), Czołomyje (1978-1980), Drelów (1980-1986), Kościeniewicze (1986-1999).
W Lacku był organizatorem duszpasterstwa i podjął przygotowania do utworzenia samodzielnej parafii. Będąc proboszczem w Drelowie został wybrany przez kapłanów ojcem duchownym w dekanacie międzyrzeckim.
Bp Jan Mazur, doceniając gorliwość duszpasterską, zaangażowanie i troskę o sprawy gospodarcze w parafiach gdzie posługiwał, mianował ks. Bronisława kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej Siedleckiej (16.06.1993 r.). Jako proboszcz w niewielkich parafiach gorliwie troszczył się o duszpasterstwo, a przy pracach remontowo-budowlanych razem z parafianami stawał do pracy fizycznej, czym wzbudzał szacunek i uznanie duszpasterskie.
Z racji na wiek i zdrowie prosił o zwolnienie z urzędu proboszcza i z dniem 19 lipca 1999 r. został zwolniony z parafii Kościeniewicze, z prawem zamieszkania w Domu Księży Emerytów w Siedlcach.
Będąc emerytem, jednak nie potrafił pozostawać bezczynnym duszpastersko i w 1999 r. wyjechał na Ukrainę do pomocy w diecezji kamieniecko-podolskiej, gdzie posługiwał w parafii Łuczyniec i sąsiednich dwóch innych wspólnotach duszpasterskich. Powrócił do diecezji w 2004 r., ale ponownie w 2008 r. zamieszkał w domu rekolekcyjno-formacyjnym i opiekuńczym Stowarzyszenia Formacji Chrześcijańskiej „Sercówka” w Wierzchach na terenie archidiecezji łódzkiej. Tam służył swoją posługą kapłańską przybywającym do tego ośrodka i bardzo lubił pracować fizycznie dla potrzeb wspólnoty. Ks. Bronisław był skromny i niewymagający dla siebie, lubił słuchać ludzi i miał dla nich czas, wspólnie się modlił i chętnie pomagał nawet swoją pracą fizyczną.
Już jako emeryt przeżywał z kolegami z roku święceń jubileusze kapłańskie: złoty (50 lat), diamentowy (60 lat) i 65 lat (zwany żelaznym). Ten ostatni zorganizowała ks. Bronisławowi wspólnota ośrodka „Sercówka” w Wierzchach, jako wyraz wdzięczności za obecność i posługę duszpasterską oraz dziękczynienie za dar 90 lat życia i 65 lat powołania kapłańskiego. Biskup siedlecki Kazimierz Gurda wystosował List gratulacyjny z podziękowaniem i życzeniami, przybyła z proboszczem delegacja z parafii Lack, a homilię wygłosił o. Leon Knabit, benedyktyn, kolega Jubilata z czasów seminaryjnych.
Jednak zmęczony fizycznie i osłabiony zdrowotnie powrócił do diecezji siedleckiej w styczniu 2020 r. i zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Nowym Opolu. Tutaj zmarł 13 listopada 2020 r. przeżywszy pełne 93 lata w tym 68 lat w kapłaństwie. Był aktualnie najstarszym wiekiem i powołaniem, kapłanem diecezji siedleckiej. Jego życzeniem testamentalnym było spocząć na cmentarzu w parafii Radcze, która była jego pierwszym probostwem, i w której duszpasterzował przez 11 lat.
Dziękując Bogu za dar życia i kapłaństwa prosimy o radość życia wiecznego dla śp. ks. Bronisława. Requiescat i pace.
opr. ks. Bernard Błoński
XPB
[ja]/EŁ
Maj 2024