________________________________
Ks. Józef Czesław Celiński-Goździk urodził się 2 lipca 1935 r. we wsi Celiny w parafii Trzebieszów i w miejscowym kościele został ochrzczony, otrzymując imiona Józef Czesław. Jego rodzicami byli małżonkowie Aleksander i Marianna z Celińskich-Drozd, rolnicy. Ukończył Szkołę Podstawową w rodzinnej miejscowości, a następnie kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. B. Prusa w Siedlcach, gdzie uzyskał maturę w 1953 r. Jego ówczesny prefekt religii, ks. Jan Włodarczyk, napisał, że „uczeń wykazał się bardzo dobrym sprawowaniem, jak również bardzo dobrymi postępami w nauce i zamiłowaniem do pogłębiania wiedzy z religii”.
Tego roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Siedlcach i po sześcioletnich studiach filozoficzno-teologicznych i formacji duchowej przyjął święcenia kapłańskie 28 czerwca 1959 r. w katedrze siedleckiej z rąk bpa Ignacego Świrskiego.
Jako wikariusz pracował w parafiach: Górzno (1959-1960), Sadowne (1960-1961), Kąkolewnica (1961-1962). Tutaj był represjonowany i karany przez władze państwowe za to, że „podczas kazań stosuje nieprzychylne wypowiedzi pod adresem władz administracyjnych”, o czym informował Kurię Diecezjalną, Wydział ds. Wyznań w Lublinie, domagając się usunięcia księdza wikariusza z parafii. Następnie był w parafiach: Mokobody (1962-1963), Korytnica Łaskarzewska (1963-1965), Łosice (1965-1966).
Od roku akademickiego 1966/67 rozpoczął stacjonarne studia specjalistyczne na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej na KUL w Lublinie. Po roku przeniósł się na dalsze studia w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, ale nie zakończył ich obroną pracy magisterskiej. Po powrocie do diecezji był wikariuszem a parafiach: Biała Podl. św. Anny (1969-1970), Zbuczyn (1970-1971), Sławatycze (1971-1972), Malowa Góra (1972-1973).
Następnie przebywał na urlopie poza diecezją i przez kolejne lata nie stawił się do pracy duszpasterskiej, za co został kanonicznie ukarany. W 1980 r. prosił biskupa o przywrócenie do sprawowania czynności kapłańskich, a na mocy dekretu Prymasa Polski z 1984 r. i po odbyciu wyznaczonego przez biskupa czasu pokutnego i przygotowania duchowego oraz zdaniu stosownych egzaminów, bp Jan Mazur przywrócił go do wykonywania czynności kapłańskich i z dniem 17 października 1985 r. mianował wikariuszem parafii Rozbity Kamień.
Pierwszą i jedyną samodzielną placówką duszpasterską była filia, a później parafia Makarówka, której rektorem został mianowany z dniem 21 lipca 1988 r., a później jej proboszczem (26.11.1988 r.). Ks. Józef gorliwie sprawował posługę duszpasterską w parafii i życzliwie udzielał się w sąsiedzkiej pomocy kapłańskiej. Z dniem 31 lipca 2005 r. został zwolniony z urzędu proboszcza i przeniesiony na emeryturę, z prawem zamieszkania w budynku parafialnym Makarówce, do czasu likwidacji gospodarstwa rolnego jakie prowadził. Z dniem 31 października 2007 r. otrzymał prawo zamieszkania w Domu Księży Emerytów w Siedlcach, a po kilku latach ze względu na stan zdrowia zamieszkał w Domu Księży Emerytów Nowym Opolu. Tam przeżywał swój diamentowy (60 lat) jubileusz kapłaństwa. Życzeniem śp. ks. Józefa było, aby jego ciało spoczęło na cmentarzu w Makarówce, w której posługiwał przez 17 lat. Zmęczony i wyczerpany chorobą zmarł 5 listopada 2020 r., przeżywszy 85 lat w tym 61 lat w kapłaństwie.
Requiescat in pace.
opr. ks. Bernard Błoński
ks. PB/DW
Maj 2024
