- W Wielki Piątek towarzyszymy Jezusowi, który wydał się w ręce ludzi. Jezus dobrowolnie podjął krzyż, by otworzyć przed nami nową perspektywę życia. Odtąd możemy żyć jako wolni, gdy przez zjednoczenie z Chrystusem i zanurzenie w Jego śmierć, godzimy się na łamanie w nas starego człowieka zniewolonego lękiem przed śmiercią, aby żyć nowym życiem. Wszelkie konflikty i spory biorą się stąd, że uciekamy od krzyża. Celebrując liturgię Męki Pańskiej, chcemy pokornie uczyć się naszej relacji do krzyża, by dobrze wykorzystać naszą śmiertelność – kontynuował Ksiądz Biskup.
- Liturgia Męki Pańskiej rozpoczyna się oddaniem czci ołtarzowi przez celebransa i asystujących, znakiem prostratio, czyli upadnięciem na twarz dla wyrażenia uniżenia przed majestatem Boga, który w swoim Synu podjął Mękę i Śmierć. Zostaje też tym samym wyrażona kruchość i przechodniość ludzkiej egzystencji. Jest to forma aktu pokutnego wyrażająca się w ciszy, czyli nieusprawiedliwianiu się, rezygnacji ze swoich racji i praw, a powierzeniu siebie Komuś drugiemu. Wydany ostatnio ceremoniał zaleca, by biskup, który normalnie nosi pastorał, pierścień, piuskę, czyniąc ten gest nie korzystał z tych insygniów. Podczas adoracji krzyża zaleca się, by główny celebrans zdjął buty i boso podszedł do krzyża. Jest to nawiązanie do gestu Mojżesza, który zdjął sandały przed objawiającym się Bogiem – artykułował Biskup Siedlecki.
Podczas liturgii Wielkiego Piątku usłyszymy czwartą pieśń o Słudze Pańskim. Jemu się powiedzie tak, że wszyscy osłupieją na jego widok. Zostanie wycięty, zmiażdżony, wyda swoje życie i z tego zrodzi się nowe potomstwo. W nagrodę otrzyma tłumy. Drugie czytanie z Listu do Hebrajczyków przypomina nam, że Jezus został wysłuchany przez to, iż został wprowadzony w śmierć. Ojciec nie ustrzegł Go przed śmiercią, ale pozwolił doświadczyć tego, co jest darem dla innych. W ten sposób Jezus stał się sprawcą zbawienia dla wszystkich, którzy Go słuchają – wyjaśniał Ksiądz Biskup.
- Adoracja krzyża stanowi centralny punkt liturgii Wielkiego Piątku. Oczywiście nie chodzi tylko o odniesienie się do samego znaku krzyża, ale wejście w Tajemnicę jaką ten znak wyraża i przybliża. Adoracja krzyża w Wielki Piątek ma nam pomóc wejść w komunię z Jezusem. Trwanie w postawie adoracji przed krzyżem Zbawiciela ze świadomością własnego krzyża i z gotowością podejmowania go na wzór i mocą Ukrzyżowanego jest w tej liturgii istotnym momentem – nauczał Biskup Siedlecki.
Po omówieniu najważniejszych treści związanych z liturgią Męki Pańskiej, Ksiądz Biskup podkreślił znaczenie postu. - Istota wszelkiego postu chrześcijańskiego kryje się w poście Wielkiego Piątku. Pościmy, ponieważ zabrano nam Oblubieńca. Wydaliśmy Jezusa na śmierć i podejmując post stajemy bezradni wobec tego faktu. Przez post oczekujemy na powrót Pana, którego wydaliśmy. Ten post jest mocno związany z Eucharystią. Czekamy na to, byśmy w Eucharystii zostali nasyceni innym pokarmem niż sami jesteśmy w stanie wytworzyć. Jestem winien śmierci kogoś kogo kocham i czekam Jego przyjścia. Przez ten post uświadamiamy sobie, że sami z siebie nie potrafimy kochać prawdziwie. Mimo że przepisy kościelne mówią wprost o poście, i to ścisłym w Wielki Piątek, to jednak cała wewnętrzna dynamika obchodów wydarzeń Męki i Śmierci naszego Pana Jezusa Chrystusa domaga się tego, by także w dzień Wielkiej Soboty zachować post, być trwać w postawie postu – wyjaśniał Pasterz Kościoła Siedleckiego.
Trzecią katechezę paschalną Biskup Siedlecki wygłosi w Wielką Środę o godz. 18.45 w katedrze siedleckiej. Po niej nastąpi celebracja nieszporów.
ks. Mateusz Czubak
Posłuchaj katechezy w Archiwum Dźwięków Radia Podlasie [kliknij]
[msz]
Kwiecień 2024
