Zarzut pod adresem władz miasta o blokowanie poczynań przychodzącego z zewnątrz inwestora nie jest nowy. Dyskusje o przyszłości starego dworca toczą się od kilku lat. Miasto odpiera zarzuty argumentując, że już od wielu lat planuje skupić transport publiczny w tzw. centrum przesiadkowym przy stacji kolejowej. Dlatego tworząc kilka lat temu miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zaplanowało na terenie obecnego dworca PKS usługi kultury. Zarząd PKS jeszcze przed prywatyzacją miał o tym wiedzieć, ale nie zgłosił żadnych uwag. Nowy właściciel kupując firmę też powinien być poinformowany, ale mimo to próbuje przeforsować zmianę planu, by móc zmodernizować stary dworzec. Chodzi o zabudowanie placu dużym obiektem usługowo-handlowym z kilkoma zadaszonymi przystankami dla autobusów.
Władze Siedlec namawiały Retail Providera do wejścia w partnerstwo publiczno-prywatne przy centrum przesiadkowym. Ten ponoć nie mówił „nie”, ale nalegał na modernizację obecnego dworca. Uzasadniał to tym, że centrum powstanie może za rok, może za dwa, a może za pięć lat, tymczasem obskurny dworzec wymaga modernizacji od razu. Miasto uznało w końcu te argumenty, wszczynając pod koniec lutego ubiegłego roku procedurę zmiany planu, by dopuścić tam postulowane usługi i handel. Zmiana taka zajmuje jednak kilkanaście miesięcy. Koncepcja nowego planu jest prawie gotowa, ale jego publiczne wyłożenie, poprawki i dopracowanie muszą potrwać. Uchwalenia można się więc spodziewać najwcześniej w drugiej połowie bieżącego lub na początku przyszłego roku.
Bardziej skomplikowane są sprawy terenu przy ulicy Partyzantów, gdzie PKS ma swoją zajezdnię, warsztat, stację kontroli pojazdów i stację paliw. Miał tam powstać jeszcze większy obiekt usługowo-handlowy, ale nie dostał odpowiednich pozwoleń. – Firma Retail Provider starała się o obiekt wielkopowierzchniowy. Żeby uzyskać pozwolenie na budowę takiego obiektu, powinien on być ujęty w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta oraz w miejscowym planie. Przy tworzeniu planu wszyscy mieszkańcy mają prawo się wypowiedzieć i zgłosić swoje uwagi. Tak było przy budowie obecnej „Galerii Siedlce”. Inwestor uważał, że uzyska to decyzją o warunkach zabudowy i dlatego dostał odmowę – mówi naczelnik wydziału gospodarki przestrzennej i budownictwa Barbara Kowal. Odmowa ta trafiła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, które zwróciło sprawę to ponownego rozpatrzenia i lepszego uzasadnienia. – Firma Retail Provider zawiesiła to postępowanie, złożyła natomiast kolejny wniosek, o decyzję o warunkach zabudowy na mniejszy teren. Ma to służyć podziałowi tej działki – dodaje naczelnik Kowal.
Intrygująco wygląda informacja, przedstawiona wczoraj (14 stycznia) przez wiceprezydenta Jarosława Głowackiego w odpowiedzi na interpelację radnego Mariusza Dobijańskiego. Stwierdził on, że tereny Przedsiębiorstwa już zostały sprzedane: – Sprawdziłem w ewidencji gruntów i działka przy ulicy Partyzantów/Kraszewskiego oraz działka przy ulicy Świętojańskiej nie jest własnością PKS-u. Nowy właściciel chce to dzielić na mniejsze części i jest z nami w kontakcie. Te procesy następują prawidłowo.
Informacja ta wywołała zdumienie u związkowców. – Wiemy od właściciela, że tereny będą podzielone i jest robiona dopiero przymiarka do sprzedaży. Na dziś nie jest jeszcze nic sprzedane – mówi kategorycznie Ewa Pieńkowska z „Solidarności”. A Tadeusz Drosio ze Związku Zawodowego Kierowców w Polsce dodaje: – Do sprzedaży majątku potrzebna jest zgoda walnego zgromadzenia spółki. A takiego zgromadzenia ostatnio nie było.
W siedleckim magistracie od dawna szeptano, że nabywcy PKS-u chodziło tylko o pozyskanie atrakcyjnych gruntów pod handel i usługi, zaś przewozy osób z góry były spisane na straty. Prezentowana przez Retail Provider koncepcja dokładania z handlu i usług do deficytowych przewozów w kuluarowych rozmowach bywa wręcz wykpiwana. Trudno się z taką oceną zgodzić – wszak w periodykach poświęconych gospodarce nieraz pisano, że w czasach drogich paliw dystrybutorzy mieli dochody nie z benzyny i oleju napędowego, tylko ze sklepów na stacjach benzynowych, zaś sieci kin zarabiają naprawdę nie na wyświetlaniu filmów, tylko na drogim popcornie i innych przekąskach. Pomysł łączenia różnych działalności sam w sobie nie jest więc wcale głupi. Czy jednak byłby wykonalny w przypadku siedleckiego PKS? Do oceny trzeba by mieć dokładne informacje o tym, ile spółka zarabia bądź traci na przewozach oraz kalkulacje, ile mogłaby zarobić na planowanych obiektach handlowo-usługowych. Związki takich danych nie mają, ale są przekonane, że pomysł mógłby wypalić. – Inwestycja na naszym terenie spowodowałaby, że koszty stałe (podatki, opłaty, dzierżawy itd.) nie będą obciążały tylko przewozów, ale rozłożyłyby się na te inne, nowe rodzaje działalności – uważa Tadeusz Drosio.
Z drugiej strony, za opinią, że nowy właściciel nie traktował przewozów perspektywicznie, może przemawiać fakt, że po prywatyzacji siedleckiego PKS-u nie inwestował wcale w tabor. Nowe autobusy były zapowiadane po prywatyzacji, kiedy jednak zapytaliśmy związkowców, czy przez te 3 lata pojawił się choć jeden, odpowiedź była przecząca. A trudno konkurować na rynku starymi, coraz bardziej awaryjnymi i mało komfortowymi pojazdami.
Co się będzie działo dalej? Pytany o to prezydent Wojciech Kudelski stwierdził, że nie ma informacji o problemach firmy ani od jej właściciela, ani do zarządu, ani od pracowników. Nie może więc planować żadnych ewentualnych działań osłonowych. Związkowcy mówią, że sprawa jest zupełnie świeża i że będą się chcieli spotkać z władzami miasta jak najszybciej. Wątpliwe jednak, czy uda im się przyspieszyć procedury planistyczne dla terenu dworca i pchnąć w pożądanym przez siebie kierunku decyzje co do terenu zajezdni. Po pierwsze dlatego, że są to procesy regulowane przepisami, a po drugie – takie rzeczy powinien załatwiać zarząd lub właściciel spółki.
Jakie mogą być skutki ewentualnego upadku przewoźnika? Największy problem będzie miało 91 pracowników i ich rodziny. To spora grupa, której pojawienie się na lokalnym rynku pracy będzie z pewnością widoczne. Póki co zwolnień nie ma. Są odejścia na emeryturę oraz dobrowolne odejścia do innych firm. Zatrudnienie to jednak nie wszystko – trzeba pamiętać również o mieszkańcach mniejszych miejscowości w okolicznych powiatach. Zyskowne trasy szybko przejmą busy, ale na te mniej uczęszczane może nie być chętnych, co praktycznie odetnie niezmotoryzowanych mieszkańców niektórych wsi od świata.
W całej sprawie zadziwia milczenie zarządu oraz właściciela spółki. Już od wtorku dobijaliśmy się do jednych i drugich. Jedyne odpowiedzi brzmiały: „nie komentujemy” albo „proszę rozmawiać ze związkami”. Ta druga wygląda kuriozalnie, bo przecież związki nie mają informacji o stanie finansów firmy, o liczbie wykonywanych przewozów i o możliwościach rozwoju. Chcą ratować miejsca pracy, ale nie zastąpią właściciela w kontaktach z samorządem i mediami.
Będziemy informować o dalszym rozwoju tej sprawy.
AB/Siedlce [MSz]
Kwiecień 2024
