Podczas spotkania w podróż do Boliwii zabrał słuchaczy ks. Tomasz Duda, który pracował jako misjonarz w Bulo Bulo.
Dlaczego misje?
Ks. Tomasz Duda podkreślił, że zawsze nosił w sobie chęć poznawania innych kultur. - Zawsze lubiłem uczyć się języków obcych, a język jest wyrazem kultury i tożsamości. Marzyłem o tym, żeby gdzieś pojechać i przezyć inną rzeczywistość - wyjaśnił. Dodał, że jako kleryk wyjechał na Syberię, by tam przez 4 miesiące pomagać przy budowie kościoła. - Kilka miesięcy po wyświęceniu pojechałem do Centrum Misyjnego w Warszawie, ale odesłali mnie, miałem wtedy 25 lat.Kiedy po kilku latach drugi raz pojechałem, to skierowano mnie na szkolenie - kontynuował. Przyznał, że zawsze miał przekonanie, że powinien pojechać do Ameryki Południowej. W Cenrum Misyjnym zaproponowano mu pracę w Bulo Bulo, bez wahania się zgodził. Pierwsze dni w Boliwii
- Na pierwszą, odprawianą przeze mnie mszę przyszło kilka osób i 3 wychudzone psy - powiedział ks. Tomasz Duda. Wyjaśnił, że z czasem ta frekwencja się zwiększała i na mszę przychodziły całe rodziny.
- Tamtejszym zwyczajem jest przynoszenie na Eucharystię wiader z wodą, po poświęceniu ludzie gotują na niej zupę - wytłumaczył. Dodał, że ksiądz odprawia Eucharystię w klapkach i krótkich spodenkach, temperatury tropikalne nie pozwalają na używanie sutanny.
W swojej opowieści wiele miejsca poświęcił warunkom pogodowym. - Kiedy jest pora deszczowa, to czasem trzeba czekać kilka dni na brzegu rzeki aż woda opadnie. Dojazd do wielu miejsc jest niemożliwy, pozostaje piesza przeprawa przez błoto. Dziennie pije się 8 l wody, a mocz oddaje się bardzi rzadko, dlatego wiele osób ma problemy z nerkami. Łatwo można się odwodnić, szczególnie podczas pracy fizycznej - podkreślił.Łamanie praw boliwijskich kobiet
W swoim wystąpieniu poruszył kwestię nierównego traktowania kobiet i mężczyzn. - Kobiety są w trudnej sytuacji, często ich prawa są łamane. Dziewczynki nie mają dostępu do edukacji lub jest on utrudniony, a kobiety często muszą ciężko pracować fizycznie. Niestety kobiety i mężczyźni nie mają równych praw - spuentował.
Cmentarz miejscem spotkań bezdomnych i uzależnionych
Ks. Tomasz Duda powiedział, że jednym z największych zaskoczeń, jakie przeżył w Boliwii było traktowanie miejsca pochówku zmarłych. - Kiedy szedłem święcić grób, zawsze udawałem się na cmentarz rano lub przez południem, później niestety mnóstwo tam pijanych ludzi. Miejscowi przestrzegali mnie, by nie chodzić na cmenatrz po południu - dodał.
Kierowcy i naturalny rytm jazdy zamiast przepisów
Misjonarz zaznaczył, że podróżowanie po Boliwi jest bardzo ryzykowne. Był świadkiem zjechania autobusu ze stromej drogi. Autobus spadł w przepaść, nikt z pasażerów nie przeżył. - Kiedy podróżowałem po tych drogach, zawsze miałem koszmary senne. Podróż autobusem czy samochodem może przyprawić o zawał serca - przyznał. Przytoczył rozmowę z taksówkarzem, zapytał go, kto ma pierwszeństwo na skrzyżowaniu pełnym samochodów, przy braku znaków drogowych. - Widać, że jesteś z Europy, my tu nie potrzebujemy przepisów i znaków, my tu jeździmy w swoim naturalnym rytmie - odpowiedział kierowca. Upadek Kościoła w Hiszpanii
Ks. Tomasz przez kilka lat pracował jako misjonarz w Hiszpanii. Powiedział, że praca misyjna tam była o wiele trudniejsza niż w Boliwii. - W Bulo Bulo było ciężko z powodu klimatu, ale tam Kościół się rodzi, czuć entuzjazm, czuć duchowość, natomiast w Hiszpanii Kościół umiera. Wyjaśnił, że w hiszpańskiej świątyni można spotkać kilka osób na Eucharystii, głównie seniorów. Kraj jest silnie zlaicyzowany, a nawet wrogo nastawiony do Kościoła. - Praca misyjna w Hiszpanii jest wielkim wyzwaniem i jest o wiele trudniejsza niż w Ameryce Południowej - podsumował.
- To były najpiękniejsze i najtrudniejsze lata mojego życia. Nie zostałem w Boliwii ze względów zdrowotnych. Na koniec swojego wystąpienia ks. Tomasz Duda podziękował obecnych za wsparcie finansowe. - To dzięki ofiarom wiernych z diecezji siedleckiej udało się zbudować w Boliwii dom dla 30 dzieci - podkreślił.
Czas podziękowań i powitań
Podczas spotkania przedstawiciele kół podziękowałi ks. Dariuszowi Denisiukowi za 13 lat pięknej współpracy, organizowanie rekolekcji, dobre słowo, życzliwość. Nie zabrakło wzruszeń i ukradkiem ocieranych łez. Słuchacze zapewnili, że będą o księdzu pamiętać w modlitwie i życzyli Bożego błogosławieństwa. 
W imieniu kół podziękowanie złożyła Pani Bożena Sawczuk, prezes koła w Białej Podlaskiej (parafia Michała Archanioła). Przedstawiciele kół ciepło przyjęli nowego opiekuna ks. Krzysztofa Pełkę. Słodkie podziękowanie za rzetelne zarządzanie finansami Koła Przyjaciół otrzymała Pani Jadwiga Wierzchowska, prezes Koła Przyjaciół w Ulanie.W programie spotkania znalazła się też katecheza. Rozważania na temat Słowa Bożego poprowadził ks. Dariusz Denisiuk. Słuchacze odebrali kalendarze, życzenia świąteczne oraz upominki. Słodkim dopełnieniem zjazdu był tort, przygotowany przez Panią Barbarę Branowską z Koła Przyjaciół w Suchoźebrach. Rozmowy przy obiedzie i deserze stanowiły ostatnie akcenty spotkania.
Js
Kwiecień 2024
