Chociaż najstarsi ludzie na wsi powiadają, że „Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu.”, nas – nauczycieli z Zespołu Placówek Oświatowych w Platerowie ścieżka (edukacji zawodowej), dzięki projektowi „FOLLOW THE BEST! Zagraniczna mobilność szkolnej kadry edukacyjnej w ramach projektów instytucjonalnych” (Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji oraz Europejski Fundusz Społeczny Program Operacyjny Kapitał Ludzki) zaprowadziła do Ilgaz (Anatolia) w Turcji.
Projekt miał na celu wzbogacenie wiedzy o tureckiej kulturze i szkolnictwie, pozyskanie umiejętności pracy metodą projektu w klasach początkowych szkoły podstawowej, wzbogacenie warsztatu pracy o nowe rozwiązania organizacyjne i pomysły edukacyjne oraz poszukiwanie inspiracji do działań z dziećmi w wieku 3 - 9 lat. Każdy nauczyciel uczestniczący w projekcie zyskał pomysły, znalazł odpowiedzi na postawione sobie i tureckim kolegom pytania, zastanowił się na kulturą i stylem życia, zachwycił przyrodą, a na pewno wrócił bogatszy o kolejne doświadczenia.
Pięć lat temu koordynowałam działanie Comenius Partnerskie Projekty Szkół we współpracy ze szkołą w Cide w Turcji. Ujęła mnie turecka gościnność i otwarcie na przybysza z dalekiego kraju, a największe wrażenie zrobiła szkoła, w której dzieci kultywują tradycję lokalną, z honorem odnoszą się do pierwszego prezydenta Republiki Turcji Ataturka i uczą się samodzielności, mieszkając w internacie. A ponieważ projekt „Wymiana ról” miał zakończyć się międzynarodowym przedstawieniem, na którym z koordynatorką działań po tureckiej stronie-Nagihan skupiłam się, zabrakło mi czasu na pogłębienie wiedzy o systemie szkolnictwa czy organizacji placówki. Gdy więc znalazła się szansa – „Instytucjonalna mobilność kadry edukacyjnej” - na zdobycie wiedzy o systemie edukacji w Turcji, poznanie nowych metod i form pracy nauczyciela oraz doświadczenie dobrych praktyk z zakresu edukacji i wychowania- przystąpiłam do działania.
Udział w projekcie „Follow The Best” dostarczył mi wielorakich wrażeń: wzrokowych, emocjonalnych i smakowych.
W Stambule zyskałam mnóstwo informacji o dziedzictwie kulturowym, podbojach, historii, religii, stosunku do Koranu i codziennym życiu Turków. Przebywałam w istotnych dla człowieka cywilizowanego miejscach: nad Bosforem, w Hagia Sophii, Błękitnym Meczecie, na lotnisku Stambuł-Ataturk, Hipodromie, Placu Taksim, Krytym Bazarze czy w Pałacu Topkapi.
W szkole Cankiri Ilgaz Atatürk İlkokulu zapamiętałam pojedyncze stanowiska pracy każdego ucznia, wyposażenie multimedialne w pracowniach i reguły szkolne ( mundurek, fryzura, dzwonek na lekcję-pierwszy obowiązuje uczniów, drugi jest sygnałem dla nauczyciela), respektowane przez wszystkich. Wzbogaciłam warsztat pracy o nowe rozwiązania organizacyjne i pomysły edukacyjne oraz szukałam inspiracji do działań z dziećmi na języku angielskim. A dzięki zaangażowaniu w projekt Ummuhan – nauczycielki języka angielskiego w naszej partnerskiej szkole poznałam również fragment bogactwa przyrodniczego Ilgaz – góry i park krajobrazowy. Skosztowałam tradycyjnie w tym regionie przyrządzanych pstrągów oraz cenionego i cennego pyłku pszczelego.
Sprawdziłam się w roli tłumacza, wytrwałam w intensywnym czasie pracy i usprawniłam komunikowanie się po angielsku. Zyskałam nowe spojrzenie na turecką rzeczywistość (przemysł, komunikacja, wygląd budynków), która od mej pierwszej wizyty znacznie się polepszyła.
Warto korzystać z tego typu projektów!
Pobudzająco działa na człowieka możliwości kontaktu z ludźmi związanymi z naszą profesją, jak również z reprezentantami zupełnie innej sfery zawodowej. Spotkania z nimi dają szerszy obraz społeczeństwa, zaś w przyszłości mogą przerodzić się we współpracę międzynarodową. Zbliża się kolejny termin naboru do Programu Erasmus – już o nim myślimy…
Alicja Zienkiewicz - Zielińska
Foto: P.L
DK/Łosice/DJ
Kwiecień 2024
