Rozpoczął studia teologiczne, jednak przełożeni obawiali się, że słaby organizm i częste choroby nie pozwolą mu ich ukończyć. Dlatego zezwolili, aby dla poratowania zdrowia wyjeżdżał do rodzinnej wioski. Ostatecznie zgodzili się, aby w 1910 roku otrzymał święcenia kapłańskie. O. Pio pracował w Pietrelcinie, pomagając tamtejszemu proboszczowi.
W listopadzie 1915 roku został zmobilizowany do wojska, w którym formalnie przebywał dwa i pół roku. Pobyt w wojsku upłynął mu na urlopach zdrowotnych, które odbywał w rodzinnej wiosce i w różnych klasztorach, m.in. w San Giovanni Rotondo. W marcu 1918 roku zwolniono go z wojska z powodu ciężkiego stanu zdrowia.
Latem 1918 roku o. Pio powrócił do klasztoru w San Giovanni Rotondo, którego już do śmierci nie opuścił. 20 września 1918 roku otrzymał stygmaty, kiedy modlił się przed krzyżem umieszczonym na chórze kościelnym. Rany te przez 50 lat pozostawały otwarte i krwawiły.
Wkrótce do mało znanej miejscowości San Giovanni Rotondo, oprócz wiernych pragnących modlić się z niezwykłym zakonnikiem, zaczęli przyjeżdżać również dziennikarze i łowcy sensacji. Nawet gwiazdy filmowe oraz artyści o światowej sławie przybywali do San Giovanni Rotondo, aby na własne oczy zobaczyć zakonnika, który udzielał duchowych porad, czytał w myślach oraz miał dar uzdrawiania. O. Pio był poddawany obserwacjom i badaniom lekarzy i naukowców.
O. Pio miał zwyczaj przygotowywania się do mszy św. już od wczesnego świtu. W tym czasie setki, a później nawet tysiące wiernych czekały przez całą noc przed kościołem, aby rano móc uczestniczyć we mszy, którą sprawował o. Pio. Przez 50 lat o. Pio rozpoczynał dzień mszą św., później spowiadał i spotykał się z ludźmi potrzebującymi kierownictwa duchowego.
Zakonnik troszczył się o życie duchowe wiernych, zakładał dla nich grupy modlitewne. W 1956 roku w San Giovanni Rotondo został zrealizowany jego kolejny projekt, czyli budowa szpitala zwanego "Domem ulgi w cierpieniu".
Zmarł 23 września 1968 roku. Ojciec Święty Jan Paweł II beatyfikował go 2 maja 1999 roku w Rzymie, a następnie kanonizował - 16 czerwca 2002 roku. Wspomnienie liturgiczne o. Pio przypada 23 września.
Źródło: franciszkanie.pl
[MSz]
Kwiecień 2024
