Fragment książeczki
Przeszłość i teraźniejszość parafii Gończyce
W 1698 r. Anna z Wałowic Sułowska, wdowa po Krzysztofie Sułowskim, dziedziczka Gończyc wybudowała w swoich dobrach kościół. Jednocześnie uczyniła fundację na utrzymanie księdza. W 1699 r. nastąpiło przyjęcie i potwierdzenie erekcji kościoła przez władze duchowne prepozytury w Kielcach.
Wieś Gończyce należała do parafii Samogoszcz i nowy kościół był filią kościoła parafialnego w Samogoszczy. Był on obsługiwany przez wikariuszy z tej parafii. Było to terytorium ówczesnej diecezji krakowskiej.
W 1764 r. postanowieniem prepozytury w Kielcach odłączono kościół w Gończycach od parafii Samogoszcz i utworzono samodzielną parafię. W skład parafii wchodziła tylko jedna wieś - Gończyce (120 osób).
Od 1818 r. parafia należała do diecezji podlaskiej. W 1833 r. biskup podlaski Jan Marceli Gutkowski przyłączył z parafii Korytnica wsie: Kownacica, Sokół i Ostrożeń.
W 1887 r. administrator diecezji lubelskiej i zniesionej diecezji podlaskiej ks. Franciszek Jaczewski przyłączył do Gończyc z parafii Maciejowice następujące wioski: Milanów, Nowiny, Rozalin, Stefanów, Sobolew, Walerków. Parafia w tym czasie liczyła 2488 osób.
Ponownie w 1919 r. bp Henryk Przeździecki, ordynariusz podlaski, wcześniej wymienione wioski wyłączył z parafii Gończyce i przyłączył do parafii samodzielnej Sobolew. W 1920 r. tenże biskup przyłączył do Gończyc z parafii Górzno część wioski Chotynia i folwark.
Kościół był sukcesywnie powiększany. Po raz pierwszy w roku 1893, a drugi w roku 1934. Ks. Stefan Nienałtowski zamierzał podjąć budowę kościoła, ale warunki materialne nie były sprzyjające. Z tego względu rozbudowano kościół w ten sposób, że go rozcięto, przesunięto przednią część z prezbiterium i z ołtarzem naprzód, wstawiając 10 m nowej ściany. Chociaż kościół był piękny, to nie mógł pomieścić ludzi. Wielu uczestników liturgii musiało przebywać na zewnątrz.
Obecnie w skład parafii wchodzą: Gończyce, Sokół, Chotynia, Kownacica, Ostrożeń Pierwszy i Drugi, Gąsiory, Władysławów Pierwszy i Drugi, Trzcianka i Anielów. Aktualnie parafia liczy około 3000 osób.
Parafię Gończyce objąłem z dniem 1 grudnia 1990 r., mianowany przez bpa Jana Mazura. Miałem szczęście przez 7 lat być blisko ks. seniora Jana Bogusza - mojego poprzednika. Podziwiałem jego pogodne przeżywanie starości, czas wypełniony modlitwą i nieustanną gotowość, by służyć pomocą bliźnim.
W 1995 r. została do parafian skierowana ankieta dotycząca budowy nowego kościoła. Pierwsze pytanie brzmiało: „Czy budujemy Kościół?”, drugie: „Jaki kształt ma mieć kościół: z jedną wieżą, z dwoma czy nowoczesny?”. Trzecie pytanie dotyczyło tempa budowy kościoła i sposobu finansowania. Spośród ankietowanych parafian 99% było za budową Kościoła. Sprawdzianem wiary i gotowości podjęcia budowy świątyni był udział 10% parafian (326 osób) w pieszej pielgrzymce na Jasną Górę.
Wielkim poruszeniem w parafii były dziewięciodniowe Misje św. pod hasłem: „Czystymi sercami, czystymi rękami budujemy Dom Boży”, które odbyły się w dniach 18-25 czerwca 1995 r. Prowadzili je charyzmatyczny kaznodzieja i misjonarz ks. prałat Witold Kobyliński i o. Jan Zając SAC. Znakiem zjednoczenia parafian w czasie Misji był krzyż dębowy o wadze 1970 kg. Był on niesiony od skrzyżowania drogi lubelskiej do kościoła wśród wielkiej rzeszy około 2500 osób. Ostatni odcinek drogi mężczyźni nieśli ten krzyż na wzniesionych rękach ponad głowami. W niedzielę, na zakończenie Misji, w czasie Mszy św. przystąpiło do Komunii św. 2450 osób. Tak zjednoczeni z Bogiem ludzie stawiali krzyż.
Dnia 22 września 1996 r. bp Henryk Tomasik poświęcił plac pod budowę nowego kościoła. Zakładanie fundamentów rozpoczęto wiosną 1997 r.
W dniach 13-20 kwietnia 1998 r. w celu przywiezienia kamienia węgielnego wyruszyła pielgrzymka do Rzymu pod przewodnictwem katechetki Grażyny Pogorzelskiej. Jej uczestnikami byli: kleryk Marcin Olek, Jacek Pogorzelski i Tomasz Pawlak uczeń LO (wyświęcony na księdza w 2006 r.).
W dniach 24-31 maja 1998 r. w parafii były prowadzone Misje Ewangelizacyjne. Prowadzili je ks. Sylwester Ługowski oraz ks. Roman Wiszniewski. Misjonarze byli wyjątkowi, ponieważ po pieśni na zakończenie Mszy św. ludzie nie chcieli wychodzić z kościoła oczekując jeszcze na dodatkowe słowo. W trakcie Misji 29 maja 1998 r. został wmurowany kamień węgielny. Tę posługę spełnił bp Henryk Tomasik, w zastępstwie ówczesnego ordynariusza biskupa Jana Wiktora Nowaka.
Budowa kościoła według zamierzeń proboszcza miała być czasem aktywności i gorliwości całej parafii do uwielbienia Boga i uświęcenia człowieka. Zostały zorganizowane cztery „kolejki” osób. Pierwsza z nich polegała na tym, że rodzina w intencji budowy kościoła odmawiała cały różaniec z rozważaniami tajemnic. Druga kolejka wyznaczała osoby do pracy. Na budowie pracowało tylko trzech płatnych murarzy, zaś skarbnicy wyznaczali konieczną liczbę pracowników do pomocy, nawet 60-70 osób dziennie w przypadku intensywnych prac. Trzecia kolejka to kobiety przygotowujące posiłki, a czwarta wyznaczała osoby do sprzątania kościoła, ponieważ pan kościelny pracował na budowie.
Budowa wznosiła się dzięki ofiarom pieniężnym ze składek parafian oraz ofiar w naturze (drewno, kamienie, użyczanie przez parafian ciągników oraz innego sprzętu), ofiar osobistych proboszcza oraz zbieranych w innych parafiach podczas głoszonych misji i rekolekcji. W kilku parafiach były zbierane tace na rzecz budowy kościoła jak również ofiary z osobistych oszczędności księży z naszej diecezji. Podczas budowy kościoła parafia nie miała strategicznych sponsorów.
Po dwóch latach budowy kościół był już przykryty, wytynkowany, ale bez drzwi i okien. W takich warunkach 18 czerwca 2000 r. została odprawiona pierwsza Msza św. Była to Msza św. prymicyjna ks. Marcina Olka, podczas której homilię wygłosił ówczesny profesor KUL i seminarium duchownego, a obecnie metropolita szczecińsko-kamieński abp Andrzej Dzięga. W sercach parafian zagościła radość i duma, ponieważ była to pierwsza prymicja od stu lat. W parafii uspokoiła się atmosfera, gdyż okazało się, że nowy kościół wcale nie jest za duży. Słowa kaznodziei pomogły rozpoznać godność posługi kapłana i moc Bożego Słowa.
Dnia 14 lipca 2002 roku bp Zbigniew Kiernikowski z udziałem bpa Henryka Tomasika dokonał pobłogosławienia nowego kościoła. Tego dnia bp Henryk Tomasik sprawował Mszę świętą dziękczynną za ocalenie z wypadku, który miał miejsce na terenie budowy kościoła.
Aktualnie trwa uposażanie kościoła i wystrój wewnętrzny. W tym roku przypada 250 rocznica utworzenia parafii.
Oto kilka zdjęć archiwalnych, przedstawiających budowę kościoła w Gończycach i wizytę na budowie bp. Henryka Tomasika.
Podpisanie aktu erekcyjnego
Poświęcenie kamienia węgielnego
[MSz]
Kwiecień 2024
