Eucharystii przewodniczył bp Tadeusz Pikus. Przechodzący na emeryturę hierarcha wygłosił także homilię. Zwracając się do braci w kapłaństwie oraz wiernych świeckich Ksiądz Biskup podziękował za ponad pięć lat swojej posługi na Podlasiu. - Towarzyszy mi dzisiaj nie mniejsze wzruszenie niż to kiedy ponad pięć lat temu przeżywałem podczas ingresu do katedry drohiczyńskiej - mówił bp. Pikus. Ksiądz Biskup podkreślił, że ufność Bogu i powierzenie się Jego Opatrzności pomaga nam podejmować bardzo trudne i niekiedy bolesne decyzje. - Tak było i w moim przypadku - podkreślił bp. Pikus i dodał, że zmagając się ze sobą skierował prośbę do Ojca Świętego o przejście na wcześniejszą emeryturę z racji zdrowotnych. - Ze zbliżającą się chwilą zakończenia zleconej mi posługi na urzędzie biskupa diecezji drohiczyńskiej wyrażam wielką wdzięczność Panu Bogu w Trójcy Jedynemu za powołanie mnie do kapłaństwa i pełnienie tej służby w Kościele. Służbę tę, w miarę moich możliwości, pragnę pełnić do końca moich dni - mówił. Ksiądz Biskup dziękował ludziom, których przez ponad pięć lat swojej posługi spotkał na swej drodze. Dziękował kapłanom, osobom życia konsekrowanego, a także wiernym. Słowa podziękowania za okazaną pomoc skierował także do biskupa seniora diecezji drohiczyńskiej Antoniego Pacyfika Dydycza. - W czasie mojej posługi odkrywałem, że moim domem było każde miejsce w diecezji - podkreślił bp. Pikus.
Dziękczynna Eucharystia była okazją do podziękowania bp. Tadeuszowi Pikusowi za posługę w diecezji drohiczyńskiej. Obecny na Mszy św. rzecznik Episkopatu ks. Paweł Rytel- Andrianik odczytał List od Przewodniczącego Episkopatu Polski abp. Stanisława Gądeckiego. Księdzu Biskupowi dziękowały również dzieci z Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży -Biskup Tadeusz został honorowym członkiem KSM. Słowa wdzięczności za posługę bp. Pikusa kierowali również przedstawiciele wielu grup społecznych. W imieniu parlamentarzystów głos zabrała wicemarszałek Senatu Maria Koc, a w imieniu samorządowców przemawiał starosta siemiatycki Jan Zalewski. Słowa wdzięczności wyrażali również przedstawiciele służb mundurowych, oraz ruchów i stowarzyszeń z terenu diecezji. W imieniu kapłanów za posługę w diecezji drohiczyńskiej biskupowi Pikusowi dziękował wikariusz generalny prał. Zbigniew Rostkowski.
Biskup Tadeusz Pikus kończy swoją posługę w diecezji drohiczyńskiej, jako emeryt zamieszka w Warszawie. Następcą biskupa Pikusa w Drohiczynie będzie bp Piotr Sawczuk. Ingres bp. Sawczuka do katedry drohiczyńskiej odbędzie się w sobotę, 20 lipca.
MSz
ŻYCIORYS
Ksiądz Biskup prof. dr hab. Tadeusz Pikus urodził się 1 września 1949 r. w Zabielu jako czwarte z pięciorga dzieci, w rodzinie Bronisława i Stanisławy z domu Gudel.
W dniu 18.09.1949 r. został ochrzczony przez ks. Antoniego Bachurzewskiego w kościele pw. św. Wawrzyńca w rodzinnej parafii Dolistowo. Tam też 21.04.1963 r. bp Władysław Suszyński udzielił mu sakramentu bierzmowania.
Po uzyskaniu świadectwa maturalnego w 1975 r. wstąpił do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie. Święcenia diakonatu przyjął dnia 4 maja 1980 r., natomiast kapłańskie 7 czerwca 1981 r. w bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela na Starym Mieście w Warszawie z rąk biskupa Jerzego Modzelewskiego, biskupa pomocniczego warszawskiego.
W 1981 r. w Akademickim Studium Teologii Katolickiej w Warszawie na podstawie pracy pt. „De locis sanctis” Piotra Diakona jako źródło rekonstrukcji „Itinerarium Egerii” uzyskał tytuł magistra. W dwa lata później na podstawie pracy pt. „Itinerarium” Egerii w interpretacji Piotra Diakona uzyskał na ASTK tytuł licencjata.
Po święceniach kapłańskich ks. Tadeusz Pikus został posłany do pracy duszpasterskiej w parafii św. Rodziny z Jaktorowie koło Żyrardowa (09.06.1981-17.05.1983). Następnie w 1983 r. został skierowany przez ks. kard. Józefa Glempa na studia z zakresu teologii fundamentalnej na Uniwersytecie Nawarra w Pampelunie w Hiszpanii. Tam 21.06.1985 r. uzyskał tytuł doktora na podstawie pracy La noción de Apologetica segun Gardeil.
Po powrocie do Polski podjął pracę jako referent w Sekretariacie Prymasa Polski, jednocześnie wykładając język łaciński (1985-1989; 1992-1993) i teologię fundamentalną (1986-1999) w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. W 1987 r. został mianowany adiunktem na Akademickim Studium Teologii Katolickiej. W 1988 r. powierzono mu stanowisko prefekta w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Od 1989 r. pełnił funkcję sekretarza Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie.
W 1990 r. został skierowany do Moskwy jako kapelan Pracowni Konserwacji Zabytków oraz Duszpasterz Polaków w ZSRR. W Moskwie zorganizował i założył College Teologii Katolickiej św. Tomasza z Akwinu. Został mianowany przez abp. Tadeusza Kondrusiewicza dziekanem tego College’u i wykładowcą teologii fundamentalnej (1991-1992). W 1992 r. powrócił do Polski i ponownie został mianowany prefektem w WMSD.
Ks. Tadeusz Pikus podjął akademicką działalność dydaktyczną w Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie, prowadząc tam proseminarium (1989-1990; 1996-1998); ćwiczenia z sakramentologii i eklezjologii (1993-1998) oraz seminarium z teologii fundamentalnej (1993-1998) oraz w Łowiczu prowadząc wykłady z teologii fundamentalnej na kursie katechetycznym (1992-1993) oraz w Wyższym Seminarium Duchownym (1994-1995; 1996-1998). W latach 1989-1990 pełnił funkcję sekretarza PWTW. W 1994 r. został mianowany na stanowisko wicerektora Warszawskiego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie.
W 1995 r. wyjechał na rok do Moskwy, celem zebrania materiałów do pracy habilitacyjnej. Tam też przez rok uczestniczył w seminariach profesorskich w Instytucie Prawosławnym św. Andrzeja w Moskwie.
Po powrocie przejął wcześniejsze obowiązki. Ponadto w 1996 r. został mianowany duszpasterzem przedsiębiorców i organizatorów życia gospodarczego w Warszawie. W 1997 r. został członkiem Komitetu Małych i Średnich Przedsiębiorstw, Edukacji i Etyki Zawodowej przy Krajowej Izbie Gospodarczej. Poza tym 3 lipca 1997 r. przejął obowiązki rektora kościoła seminaryjnego p.w. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny na Bielanach. Podjął również wykłady z teologii fundamentalnej i teologii ekumenicznej (1997-2009) oraz z religiologii (1998-2009) w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, przekształconej w roku 1999 w Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
W latach 1997-1999 wykładał teologię fundamentalną, ekumeniczną i religiologię w Seminarium Duchownym w Grodnie na Białorusi oraz równocześnie teologię fundamentalną w Polskim Centrum Katechetycznym w Wilnie.
W 1997 r. został mianowany członkiem Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów Archidiecezji Warszawskiej (1997-2002). W 1998 r. został powołany na członka Czwartego Synodu Archidiecezji Warszawskiej oraz wybrany wiceprzewodniczącym Komisji Ekumenicznej Synodu.
18 lutego 1999 r. odbyło się w PWTW kolokwium habilitacyjne, zakończone uchwałą o nadaniu stopnia naukowego doktora habilitowanego teologii w zakresie teologii fundamentalnej, na podstawie pracy pt. Aksjologiczny wymiar religii w twórczości Aleksandra Mienia. Studium analityczno-krytyczne. 9 marca 1999 r. Rada Naukowa Konferencji Episkopatu potwierdziła tę uchwałę.
24 kwietnia 1999 r. Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym Archidiecezji Warszawskiej, przydzielając stolicę tytularną Lisinia. Święcenia biskupie przyjął 8 maja 1999 r. w Archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie z rąk Jego Eminencji Księdza Kardynała Józefa Glempa, Prymasa Polski. Współkonsekratorami byli biskup warszawsko-praski Kazimierz Romaniuk oraz biskup włocławski Bronisław Dembowski.
W ramach obowiązków pasterskich bp Tadeusz Pikus został przewodniczącym Wydziału Nauki Katolickiej (1999-2008) i wikariuszem generalnym Archidiecezji Warszawskiej (29.05.1999-24.05.2014). 24 grudnia 1999 r. został kanonikiem gremialnym Kapituły Metropolitalnej Warszawskiej.
W ramach Konferencji Episkopatu Polski pełnił funkcje: członka Rady ds. Ekumenizmu KEP (1999-2006), redaktora „Biuletynu Ekumenicznego” oraz współredaktora zeszytów „Tydzień powszechnej modlitwy o jedność chrześcijan” (1999-2010), członka Komisji Wychowania Katolickiego KEP (2000-2010), delegata KEP ds. dialogu katolików i muzułmanów (2000-2006), przewodniczącego Bilateralnego Zespołu Katolicko-Prawosławnego (2001-2011), członka Rady ds. Dialogu Religijnego (2001-2006), przewodniczącego Komitetu ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi (2001-2006), członka a następnie przewodniczącego Rady Programowej Zespołu Pomocy Kościołowi Katolickiemu na Wschodzie (2002-2012), delegata KEP ds. Duszpasterstwa Polskich Przetwórców Żywności (2003-2013), członka Zespołu KEP ds. Społecznych Aspektów Intronizacji Chrystusa Króla (2004-2013), przewodniczącego Zespołu ds. Kontaktów z Polską Radą Ekumeniczną (2005-2010), przewodniczącego Rady ds. Ekumenizmu KEP (2006-2011), członka Zespołu KEP do rozmów z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym (2010-2012).
W latach 2000-2004 był członkiem Zarządu Głównego Rady Wspólnej Katolików i Muzułmanów w Polsce, a w latach 2004-2008 był członkiem tejże Rady.
W 2000 r. r. przez Radę Wydziału PWTW został wybrany na funkcję kierownika Wyższych Zawodowych Studiów Katechetycznych Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie Sekcji św. Jana Chrzciciela oraz kierownika kursów doskonalenia zawodowego dla nauczycieli religii-katechetów w PWTW Sekcji św. Jana Chrzciciela. Pełnił ją do 2008 r.
Od 1997 r. jest członkiem Warszawskiego Towarzystwa Teologicznego oraz od 2005 r. Stowarzyszenia Teologów Fundamentalnych w Polsce. Na wniosek Wydziału Teologicznego Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II przez Walne Zebranie Towarzystwa Naukowego KUL JPII 28.03.2007 r. został powołany na członka korespondenta tego wydziału.
W 2002 r. Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego nadał bp. Tadeuszowi tytuł profesora nadzwyczajnego, a w dniu 14.04.2008 r. z rąk prezydenta Lecha Kaczyńskiego otrzymał on tytuł naukowy profesora nauk teologicznych. 13 października 2005 r. Ministerstwo Edukacji Narodowej nadało mu, za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania, „Medal Komisji Edukacji Narodowej”.
29 marca 2014 r. Ojciec Święty Franciszek mianował Księdza Biskupa Tadeusza Pikusa biskupem drohiczyńskim. Kanoniczne objecie diecezji miało miejsce 24 maja 2014 r., natomiast uroczysty ingres do katedry, w obecności J. E. Ks. Abp. Celestino Migliore, Nuncjusza Apostolskiego w Polsce, przedstawicieli Episkopatu Polski, duchowieństwa i wiernych świeckich, odbył się 25 maja 2014 r.
Jesienią 2018 r. bp Tadeusz Pikus poprosił Ojca Świętego Franciszka o zwolnienie go z funkcji biskupa drohiczyńskiego i możliwość przejścia na emeryturę. Powodem prośby były względy zdrowotne. W czerwcu 2019 r. oficjalnie ogłoszono, że bp Pikus przechodzi na emeryturę, a nowym biskupem drohiczyńskim Papież Franciszek mianował dotychczasowego biskupa pomocniczego diecezji siedleckiej Piotra Sawczuka.
[MSz]