Wstęp
Duchu Święty, staję z pokorą w Twojej obecności, powierzam się Tobie.
Duchu Święty, spocznij dziś na mnie i zawiedź moje myśli na wzgórze męki Jezusa.
Duchu Święty przenikający głębokości samego Boga, powiększ, poszerz moje serce i pozwól mi dotknąć tajemnicy śmierci i cierpienia mojego Pana.
Veni Sancte Spiritus – Przyjdź Duchu Święty!
Stacja I - Pan Jezus przed sądem
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
"Arcykapłani i cała Wysoka Rada szukali fałszywego świadectwa przeciw Jezusowi, aby Go zgładzić. Lecz nie znaleźli, jakkolwiek występowało wielu fałszywych świadków" (Mt 26, 59-60).
Stanięcie przed sądem, to sytuacja, której każdy chciałby uniknąć. Nawet jeśli słusznie zostaliśmy wezwani przed trybunał sędziego zawsze jest to niemiłe uczucie. O ileż trudniej stanąć przed sądem wiedząc, że oskarżenia są fałszywe i niesłuszne?
Jest we mnie tak wiele lęku przed utratą dobrego imienia reputacji i ze wszystkich sił staram się sobie zapewnić jakąś skorupę ochronną, przez którą nie przebije się żadne zło do mnie. Tylko czy ten pancerz mnie chroni? Lęk nie opuszcza mnie i prowadzi do ograniczania dobra w moim życiu, a zatem do lenistwa i egoizmu, a przecież ofiarność i gotowość do tracenia siebie dla innych czyni mnie wolnym człowiekiem.
Trudno jest bronić prawdy, zwłaszcza, gdy to mnie kosztuje, kosztuje utratą pracy, sławy, przyjaciół, a czasem prawie wszystkiego co posiadam.
Oto stoi przed niesłusznym osądem Jezus, Ten, który brał w obronę sieroty i wdowy i tych, którym działa się krzywda. Stoi i nikt za nim się nie ujmuje. Nawet Piłat, który chciał go ocalić teraz przestraszony krzykiem tłumu ucichł także. Zapada straszny wyrok skazania na śmierć krzyżową Jezusa.
Duchu Święty ukształtuj moje sumienie, niech pozostanie wolne od sądów o innych, nawet jeśli niesłusznie mnie oskarżają i podejmują działania przeciwko mnie.
Veni Sancte Spiritus – Przyjdź Duchu Święty!
Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja II - Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
"Piłat wziął Jezusa i kazał Go ubiczować. A żołnierze uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym. Potem podchodzili do Niego i mówili: Witaj Królu Żydowski (...). Jezus wyszedł na zewnątrz w koronie cierniowej i w płaszczu purpurowym. Piłat rzekł do nich: Oto Człowiek. Gdy ujrzeli Go arcykapłani i słudzy, zawołali: Ukrzyżuj, ukrzyżuj!" (J 19, 1- 6).
Co robię, kiedy przychodzi problem? Czy nie omijam go myśląc wezmę krzyż, ale później, teraz jeszcze chcę odpocząć, cieszyć się życiem. Komu więc pozostawiam ten krzyż?
Nie ma nikogo by go unieść, zatem Zbawiciel przychodzi by przyjąć na swe poranione barki ten kolejny niechciany ciężar. Dziękuję Ci Jezu, że wziąłeś krzyż grzechów ludzkich. Sam nie podniósłbym mojego, bez Twojego „tak” na Twoje cierpienie za mnie.
Duchu Święty, przyjdź mi z pomocą, bez Ciebie nie jestem w stanie przyjąć cierpienia, proszę Cię, zabierz moją niechęć, lenistwo, i wszystkie te uczucia, które zniewalają mnie lękiem przed wejściem w tę rzeczywistość, którą Bóg przygotował dla mnie.
Veni Sancte Spiritus – Przyjdź Duchu Święty!
Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja III - Pan Jezus pierwszy raz upada pod krzyżem
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
"Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich (...). A On poniósł grzechy wielu i oręduje za przestępcami" (Iz 53, 6.12).
Pierwszy upadek Jezusa jest bolesny i ciężki, jest też symbolem pewnego etapu naszej drogi ku Bogu. Będzie on dobrze przeżytym momentem, jeśli tylko z upadku powstaniemy.
Zniechęcenie i rozczarowanie swoim upadkiem nie są dobrymi doradcami, dlatego w cierpieniu jeszcze bardziej trzeba otworzyć się na działanie Ducha Świętego, aby cierpienia nie zmarnować. Tylko Duch Święty może je uświęcić i połączyć z cierpiącym Jezusem, a nas uczynić współuczestnikami Jego męki w zbawieniu dusz.
Duchu Święty, udziel mi daru ufnej modlitwy, a jeśli nie będę w stanie się modlić wówczas proszę Cię módl we mnie się Duchu Święty, przyczyniaj się za mną swymi najświętszymi błaganiami.
Przyjdź Duchu Jasności Duchu Męstwa i Prawdy.
Veni Sancte Spiritus – Przyjdź Duchu Święty!
Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja IV - Pan Jezus spotyka swoją Matkę
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
"Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie" (Łk 2, 34-35).
W najtrudniejszych chwilach życia podtrzymuje nas ręka matki. Kiedy odczuwamy lęk, ona dodaje odwagi, by przejść przez kolejne doświadczenia życia, nawet te najtrudniejsze. I teraz jak tylko może resztką swych sił i wiarą podtrzymuje Syna towarzysząc i ogarniając swym sercem każdą chwilę Jego męki.
Duchu Święty, ucisz we mnie wszystkie moje myśli, abyś mógł mówić Ty, niech moje serce ogarnie ten moment bolesnej rozmowy Matki i Syna.
Matko Boleści, nie pozwól mi zapomnieć widoku cierpiącego Zbawiciela. Razem z Tobą pragnę całować krwawe ślady Jego męki i zbierać Jego najdroższą krew do pucharu na odkupienie świata.
Veni Sancte Spiritus – Przyjdź Duchu Święty!
Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja V - Szymon Cyrenejczyk pomaga dźwigać krzyż Panu Jezusowi
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
"Gdy Go wyprowadzili, zatrzymali niejakiego Szymona z Cyreny, który wracał z pola i włożyli na niego krzyż, aby go niósł za Jezusem" (Łk 23, 26).
Czy łatwo przychodzi mi pomóc w potrzebie? Co to właściwie znaczy?
Dać nadzieję, spojrzeć w oczy, usłyszeć głos nie jesteś sam, idę z Tobą, podtrzymuję Twoje kroki, opatruję rany Twojego serca.
Duchu Pocieszycielu, napełnij mnie Twą bożą obecnością, abym wyszedł z ciasnego mieszkania własnego zadowolenia i szedł pocieszać innych, uczyń mnie Cyrenejczykiem w czynieniu miłosierdzia w świecie.
Veni Sancte Spiritus – Przyjdź Duchu Święty!
Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja VI - Weronika ociera twarz Panu Jezusowi
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
"Nie miał On wdzięku ani też blasku, aby na Niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał. Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś przed kim się twarz zakrywa. Wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic" (Iz 53, 2-3).
Weronika ociera Jezusowi twarz, zanim ktokolwiek zdołał ją o to poprosić. Wybiega odważnie miesza się z tłumem.
Często z pozoru małe gesty najtrudniej podjąć i właśnie one są przedmiotem krytyki i drwin. Jednak te drobne czyny są małymi kroplami, które złączone z milionem innych tworzą i wciąż napełniają ocean miłosierdzia zraszając ziemię wodą dobrych uczynków. To one, te niewielkie czyny są początkiem wielkich. Weronika wie o tym, wie także, że Jezus umrze na Golgocie, ale tak bardzo chce choć trochę Mu pomóc…
O twarzy mojego Pana, pozostań w moim sercu!
Twarzy poraniona, pohańbiona, Twarzy męki i Twarzy zwycięstwa, bądź w moich myślach!
Duchu Święty, pozostań w moim sercu na zawsze!
Veni Sancte Spiritus – Przyjdź Duchu Święty!
Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja VII - Drugi upadek Pana Jezusa
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
"On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego" (Iz 53, 4).
Jezus upada po raz kolejny, boleśnie i chociaż tak bardzo cierpi żołnierze coraz bardziej Go popychają i zadają więcej bólu, odbierając tym samym resztę sił Zbawicielowi. Jego święte ciało, tak bardzo już udręczone doznaje katuszy. Krew płynie po skroniach zranionych cierniem.
Komu mało odpuszczono ten mało miłuje.
Drugi upadek nasuwa też i taką myśl, że skoro kolejny raz upadam to jutro, pojutrze lub później przyjdzie kolejny, a jednak to upadek pomaga mi zrozumieć moją słabość i kochać bardziej tego, który mnie podnosi.
Duchu Święty, broń mnie od zwątpienia i nie pozwól mi myśleć, że powstawać nie warto, bo znów coś nie wyjdzie, lub wola moja mnie zawiedzie. Niech poprzez Twe uświęcające działanie spłynie na mnie Twa moc i zachęci mnie do pokornego znoszenia przeciwności życia, a zarazem do walki z moimi słabościami, abym w upadku słyszał słowa: „ moc w słabości się doskonali”.
Veni Sancte Spiritus – Przyjdź Duchu Święty!
Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja VIII - Pan Jezus poucza jerozolimskie niewiasty
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
"A szło za Nim mnóstwo ludu, także kobiet, które zawodziły i płakały nad Nim. Lecz Jezus zwrócił się do nich i rzekł: Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną: płaczcie raczej nad sobą" (Łk 23, 27-28).
Jezus pociesza płaczące niewiasty. Jego czyste, troskliwe serce nie jest obojętne na łzy. Łzy czasem pokazują, że sumienie nie jest właściwie ukształtowane. Bywa, że te łzy są nieszczere, egoistyczne i tworzą mętną wodę intryg. Na pewno współczucie jest czymś szlachetnym, ale współczucie nie może jednocześnie prowadzić do ignorancji czy upartego trwania w swoich grzechach, a pod przykrywką żalu pomagać ukrywać inne zło, które popełniliśmy i dalej popełniamy.
Duchu Święty, pozwól mi zobaczyć moje serce takim, jakie jest w oczach Bożych, a potem racz rozpalić moją gorliwość w przemianie siebie, abym stał się apostołem dobra.
Veni Sancte Spiritus – Przyjdź Duchu Święty!
Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja IX - Pan Jezus po raz trzeci upada pod krzyżem
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
"Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich (...). Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem" (Iz 53, 7-10).
Przywiodę na pamięć wszystkie moje upadki, przypomnę sobie jak Jezus mi wybaczył w sakramencie spowiedzi. Jak wykorzystałem łaskę Jezusowego wybaczenia? Czy choć Trochę moje serce się zmieniło? Czy bardziej ono żałuje, czy bardziej przebacza?
Jezu Natchnij mnie skruchą i żalem, oderwij moje myśli od słabości innych ludzi i skieruj mnie na drogę nawrócenia.
Duchu Święty, uczyń moje serce wrażliwszym, pozwól usłyszeć mi ten bolesny upadek, a zarazem miliony upadków na świecie, daj mi łaskę pragnienia zadośćuczynienia za grzechy moje i całego świata. Niech Twoją mocą podnoszę się z upadków.
Veni Sancte Spiritus – Przyjdź Duchu Święty!
Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja X - Pan Jezus z szat obnażony
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
"Żołnierze (...) wzięli Jego szaty i podzielili je na cztery części, dla każdego żołnierza po części; wzięli także tunikę. Tunika zaś nie była szyta, ale cała tkana od góry do dołu. Mówili więc między sobą: Nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy o nią losy, do kogo ma należeć. Tak właśnie miały się wypełnić słowa Pisma." (J 19, 23-24)
Obnażyć, zdjąć z człowieka ostatnią ozdobę. Jak to się dzieje?
Czy nie szukam w człowieku mrocznej przeszłości? Nie szukam tego, co może w moim mniemaniu stawia go w gorszym świetle, zwłaszcza tego, co czyni go gorszym niż ja sam? Człowiek został stworzony na obraz boży, jest jego pięknym stworzeniem, a zatem jest powołany by czynić rzeczy piękne, których natchnieniem jest Duch Boży. Właśnie te niedoskonałości powinny motywować nas do zerwania z nimi na rzecz doskonalenia swoich umiejętności, których nie otrzymaliśmy tylko dla siebie, ale po to by dodawać do otaczającej nas rzeczywistości piękno naszych talentów, to piękno, które pokrzepia ludzkie serca i pozwala im czuć się kochanymi przez Stwórcę.
Duchu Święty, zachowaj moje serce od zazdrości, naucz mnie kochać innych, cieszyć się ich zdolnościami. Niech te dary, których udzielasz innym mówią mi o tym jak wspaniałym jesteś Dawcą Dawcą miłości, Dawcą darów, dzięki którym świat jest wspanialszy i bardziej piękny, bo jest rozświetlony iskrami wspaniałych talentów ludzi obdarowanych przez Ciebie.
Veni Sancte Spiritus – Przyjdź Duchu Święty!
Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja XI - Ukrzyżowanie Pana Jezusa
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
"Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go i potrząsali głowami, mówiąc: Ty, który burzysz przybytek i w trzech dniach go odbudowujesz, wybaw sam siebie; jeśli jesteś Synem Bożym, zejdź z krzyża! Podobnie arcykapłani z uczonymi w Piśmie i starszymi, szydząc, powtarzali: Innych wybawiał, siebie nie może wybawić (...). Zaufał Bogu, niechże Go teraz wybawi, jeśli Go miłuje" (Mt 27, 39-43).
Przybić, zadać ból, unieruchomić, to także pozostawić wszystko. Przybite ręce są rozłożone i nie mogą nic już uchwycić ani przyjąć oprócz bólu.
Ale nawet w tym najboleśniejszym położeniu z pomocą przychodzi Duch Święty, który przemawia ustami Jezusa: „Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”.
Duchu Święty, przyjdź i do mnie abym wsłuchany w Twój cichy głos przemawiający w mojej duszy mógł wypowiadać słowa, które będą niosły przebaczenie i krzepić ludzkie serce.
Veni Sancte Spiritus – Przyjdź Duchu Święty!
Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja XII - Pan Jezus umiera na krzyżu
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
"Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię, aż do godziny dziewiątej (...). Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha Mojego. Po tych słowach wyzionął ducha (Łk 23, 44-46). Gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda" (J 19, 33-40).
Oto spotyka się bezsilność patrzących na umierającego Zbawiciela ze zbawczym wypełnieniem planu Ojca, Ojca wielkiego miłosierdzia, który złożył swego Syna w ofierze za zbawienie świata, a Syn pozostaje posłuszny, aż po ostatnie drgnienie swojego Najświętszego serca.
Jezu konający, słucham Twoich ostatnich słów. Wszystko we mnie milknie, wszystko każe się pokłonić, uniżyć zamilknąć…
Umierający Jezu, w ciszy adoruję Ciebie…
Jezu, wierzę, że gwoździe przebijające Twoje ciało przybiły i moje słabości. Dlatego proszę Cię umocnij mnie w odrywaniu się od moich słabości. Naucz mnie swego miłosierdzia, by moje ramiona, chętnie ogarnęły tych, którzy mnie skrzywdzili. Niech obudzi się we mnie chęć okazania im dobroci,
tak by zło zostało pokonane potęgą bożego dobra, rodzącego się w moim sercu.
Duchu Święty, który przed stworzeniem świata unosiłeś się nad ciemnością wód, rozjaśnij mroki mojej duszy, abym zobaczył swoją niewdzięczność i słabość przybijającą mnie do ziemi. Niech moje spojrzenie stanie się miłosierne.
Przyjdź duchu Święty, przyjdź Duchu niezwyciężony!
Veni Sancte Spiritus – Przyjdź Duchu Święty!
Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja XIII - Pan Jezus zdjęty z krzyża
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
" Pod wieczór już, ponieważ było Przygotowanie , czyli dzień przed szabatem, przyszedł Józef z Arymatei, poważany członek Rady, który również wyczekiwał królestwa Bożego.
Śmiało udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Piłat zdziwił się, że już skonał. Kazał przywołać setnika i pytał go, czy już dawno umarł. Upewniony przez setnika, podarował ciało Józefowi. Ten kupił płótno, zdjął Jezusa z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie, który wykuty był w skale.
Mk 15, 42-47.
Maryja bierze na ramiona Syna, którego zrodziła za sprawą Ducha Świętego. Teraz w ciszy nasączonej bólem owija Jego umęczone ciało płótnem. Z Jej dziewiczego serca zdaje się płynąc pieśń smutku:
„Ach, ja Matka boleściwa -
Pod krzyżem stoję smutliwa, -
Serce żałość przejmuje”.
Matko moja, Matko Boleści, Matko rodzącego się kościoła, wierzę, że i przy mojej śmierci pojawisz się i owiniesz moje ciało płótnem swoich modlitw i polecisz mnie Bogu. Święta Matko cierpienia, Matko wsłuchana w Bożego Ducha, uproś mi otwartość na Jego zbawcze działanie we mnie.
Veni Sancte Spiritus – Przyjdź Duchu Święty!
Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja XIV - Pan Jezus złożony do grobu
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
"Zabrali więc ciało Jezusa i obwiązali je w płótna razem z wonnościami, stosownie do żydowskiego sposobu grzebania. A na miejscu, gdzie Go ukrzyżowano był ogród, w ogrodzie zaś nowy grób, w którym jeszcze nie złożono nikogo. Tam to więc, ze względu na żydowski dzieli Przygotowania, złożono Jezusa" (J 19, 38-42).
I tak najświętsze ciało spoczęło w grobie. Zimna skała skrywa teraz największą miłość świata.
Chryste, Wodzu życia, pozostanę tu przy Twoim grobie w tej ciszy i smutku. Bądź uwielbiony Panie za Twoją mękę i krzyż i za to, że w najsmutniejszych chwilach wierny swej obietnicy posyłasz mi Ducha Świętego, który daje nadzieję, która zawieść nie może z powodu miłości rozlanej przez Niego w moim sercu, z powodu nadziei, która pozwala czekać na poranek Twojego, a kiedyś i mojego Zmartwychwstania.
Panie, tchnij we mnie Twego Ducha, zabierz mi serce kamienne i daj serce z ciała. Panie, który stworzyłeś do nieśmiertelności ludzkie ciało i chciałeś by człowiek był Twoim obrazem,
daj mi łaskę życia w duchu i prawdzie, a kiedy przyjdzie chwila śmierci niech dusza moja z tęsknotą powie: „Dusza moja oczekuje Pana bardziej niż strażnicy poranka”.
Veni Sancte Spiritus – Przyjdź Duchu Święty!
Któryś za nas cierpiał rany…
Zakończenie
Najwyższy, chwalebny Boże, rozjaśnij ciemności mego serca i daj mi, Panie, prawdziwą wiarę, niezachwianą nadzieję i doskonałą miłość, zrozumienie i poznanie, abym wypełniał Twoje święte i prawdziwe posłannictwo.
(Modlitwa odmówiona przed krucyfiksem w kościele św. Damiana przez świętego Franciszka z Asyżu)
W intencji uzyskania odpustu zupełnego odmówić:
Ojcze nasz
Chwała Ojcu
Wierzę w Boga
Elzbieta Myrcha - Jachimczuk OFS
--------------------------
Uwaga! Powyższy tekst jest chroniony prawem autorskim. Wyłączne prawo do jego publikacji posiada Katolickie Radio Podlasie, portal podlasie24.pl. Kopiowanie i rozpowszechnianie tekstu w formie elektronicznej i drukowanej jest zabronione.
Kwiecień 2024
