ze Sługą Bożym Prymasem Stefanem Wyszyńskim
w intencji wygaszenia pandemii
Wstęp
Panie Jezu, przychodzimy do Ciebie w czasie, kiedy wiele narodów ogarnęła pandemia, która zbiera śmiertelne żniwo. Panie życia i śmierci, ofiarujemy Tobie to rozważanie, prosząc abyś wejrzał łaskawie na wszystkich doświadczonych tą chorobą. Pozwól, aby chorzy i zagrożeni mogli poczuć Boży, uzdrawiający dotyk Twojej łaski, który leczy duszę i ciało.
Udziel nam Twego Ducha, aby nieprzyjaciel dobra nie zdołał oddalić z naszych umysłów pamięci o Twej miłości, która zawiodła Cię na drzewo krzyża. Niech rozmyślanie o Twej męce przyblizy nas do Twego Serca.
Stacja I
Pan Jezus na śmierć skazany
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
„Jeśli jest Ci to potrzebne, zabij mnie, aby mógł żyć w Polsce Kościół Syna Twego”. (Prymas Stefan Wyszyński)
Złe języki snują oskarżenia i choć są one niesłuszne to prowadzą do kolejnych. Zaślepienie żądzą pieniędzy i lękiem utraty tego, co się posiada, a nade wszystko zazdrość, która niczym kornik weszła do serc oskarżających, sprawia, że ciosają oni zarzuty tak bardzo niesłuszne. Jezus milczy wobec tych oskarżeń. Wielkie prawdy wyraża cisza, która ma większą moc niż krzyk tłumów zasądzających Jezusa na śmierć. Chrytus pkazuje, że boży wojownik podczas walki ze sobą i walcząc z przeciwnikami zachowuje pokój serca.
Panie, stwórz we mnie serce czyste, wolne od podejrzeń i sądów, a kiedy przyjdzie stosowna chwila obrony bliżnich, napełnij je Twoimi słowami, bo one posiadają skrzydła, które Ty kierujesz na miejsca właściwe.
Boże wielkiego miłosierdzia, od powietrza, głodu, ognia i wojny zachowaj nas Panie.
+Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja II
Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
„Nie wystarczy w Boga wierzyć, trzeba jeszcze Bogu zawierzyć” (Prymas Stefan Wyszyński)
Jezus bierze krzyż na swoje ramiona, podąża na Golgotę. I choć niesie liche drewno, to jednak ono stanowi najcenniejsze drewno świata. Nieprzebrane bogactwo naszego zbawienia, niemego świadka pokory i cierpienia Zbawiciela.
Zbytnie dbanie o swoje ciało i doczesność sprawia, że stajemy się podobni do ptaka, któremu skrzydła pokryto złotem, a taki nie wzbije się już w powietrze. Dlatego, aby duch nasz mógł wolno wznosić się do Boga, ciało trzeba umartwiać. Cierpienie sprawia, że nasze mieszkanie zbudowane z kości i ciała przestaje ograniczać nas, dzięki Bożemu tchnieniu mieszkającemu w nas, które poprzez Boże działanie daje nam nowe siły i poszerza nasz horyzont miłosierdzia.
Panie nie zdołam się oderwać od swoich pragnień bez Ciebie. Nie wygram żadnej walki bez Ciebie, nie pójdę drogą zbawienia bez Ciebie.
Dlatego idę za Tobą mój cierpiący Jezu wpatrzony w Twą pokorę niosącego grzechy moje i świata.
Boże wielkiego miłosierdzia, od powietrza, głodu, ognia i wojny zachowaj nas Panie.
+Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja III
Pan Jezus pierwszy raz upada pod krzyżem
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
„Ogromnie lękam się każdej myśli wyniosłej, jakiejś próżności, zadowolenia z siebie, przypisywania sobie czegokolwiek w obawie, aby mnie Bóg nie opuścił. I aby owocność słabej służby człowieka przez to się nie pomniejszyła” (Prymas Stefan Wyszyński)
Jezus przyjął ciało ludzkie wraz z odczuciem całego bólu. Wcześniej więziony, głodzony i bity doświadcza coraz większego cierpienia i tym bardziej i trudniej nieść Mu krzyż. Upada pod jego ciężarem.
Krzyż jest bardzo ciężki, ale cięższy od tego ciężaru jest ciężar niewdzięczności. Nieść za kogoś krzyż, kto go nieść nie chce lub dźwiga go niegodnie. Jezus niesie ten krzyż pomimo wszystko, aż z bólu i wysiłku upada.
A ja, jak mam to uczynić na Twój wzór Panie?
Jezu, napełnij moje serce Twoim miłosierdziem, bo ono jest wodą odradzającą suche pustynie ludzkich dusz i czyni zdolnym do składania uczynków w ofierze i tylko ono pomaga podnieść się by wejść na Golgotę mojego życia.
Boże wielkiego miłosierdzia, od powietrza, głodu, ognia i wojny zachowaj nas Panie.
+Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja IV
Pan Jezus spotyka swoją Matkę
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
„Co może być najpiękniejszego na tym łez padole? To Dziewica piastująca Boga Człowieka na swoich ramionach! To kapłan przeistaczający chleb i wino w Ciało Chrystusowe i Krew Boga Dziewicy! To Dziewica poświęcająca swe ciało i serce Królowi Dziewic! To Matka karmiąca Owoc żywota swego”. (Prymas Stefan Wyszyński)
Maryja jest zawsze obecna przy Synu, nie omija krzyża, nie szuka wyjścia awaryjnego, choć Jej Serce krwawi. Matka Boleści, Matka Słońca ludzkości teraz zalanego krwią spotyka go na drodze krzyżowej. Maryje wie, że męka Jej Syna przyniesie światu odkupienie od grzechów.
Matka - jest dana każdemu z nas, po to, by nas pocieszać, podnosić a zarazem ostrzegać i ochraniać przed niebezpieczeństwem. Jednak najtrudniejsza rola matki zaczyna się wtedy, gdy nie można już odmienić złego losu swojego dziecka, kiedy wiadomo, że ma przyjść już to najgorsze. Takie towarzyszenie dziecku jest bólem bólów. Serce matki pomaga, by nie ulegać zniechęceniu, lecz złożyć całą ufność w Bogu, który poprowadzi nas przez każde cierpienie.
O Mater Dolorosa, naczynie największych boleści. módl się za nami grzesznymi.
Boże wielkiego miłosierdzia, od powietrza, głodu, ognia i wojny zachowaj nas Panie.
+Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja V
Szymon Cyrenejczyk pomaga dźwigać krzyż Panu Jezusowi
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
„Od tej chwili już zawsze możemy iść razem. Razem upadać i podnosić się, razem przyjmować pomoc poprzez cudowne spotkania, ale też razem odbierać ciosy i znosić przebite dłonie, stopy a nawet serce. Razem tak będziemy iść, aż dojdziemy do całej prawdy o nas, staniemy nadzy i poczujemy, że nie ma już żadnego balastu, nie ma też żadnego retuszu naszego życia, żadnego upiększania, jesteśmy tylko my i prawda o nas. Dopiero wtedy osiągniesz spokój, znajdziesz ciszę. I tylko wtedy będziesz mógł wstać z nowymi siłami; jak Ja…. “Tajemnica odpoczynku! Pokora w ciszy wynosząca i dźwigająca wzwyż.” (Prymas Stefan Wyszyński)
Krzyż przyszedł znienacka. Szymon zapewne miał swoje plany na ten wieczór, odpoczynek, posiłek z rodziną. Zostaje on przymuszony przez żołnierzy, by nieść krzyż Jezusa. To spotkanie Szymona z Jezusem i przyjęcie ciężaru na plecy zmienia Szymona. Stał się świadkiem cierpienia, a potem zapragnął być uczniem Chrystusa. Jak wiele pozostaje wyciągniętych rąk o ratunek, o miejsce na pokładzie dla uciekających emigrantów, głodnych o kawałek chleba, zasmuconych proszących o choćby jedno słowo pocieszenia.
Niestety często w naszym życiu pozostajemy obojętni na cierpienia innych, tylko dotyk łaski i nasza współpraca z nią, sprawia, że nasze serce zmienia się, a z nim nasze życie duchowe i zaczynamy przejmować się losem innych.
Panie, spraw bym zdołał otworzyć serce dla potrzebujących pomocy, aby mogli zobaczyć we mnie Bożą iskrę, a przez to uwierzyć, że Bóg choć doświadcza zawsze jest dobry.
Boże wielkiego miłosierdzia, od powietrza, głodu, ognia i wojny zachowaj nas Panie.
+Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja VI
Weronika ociera twarz Panu Jezusowi
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
Potrzeba nam miłości żywej, gorącej, na co dzień, w każdym momencie i w każdej okoliczności, nieograniczonej żadną przeszkodą, wobec wszystkich, a nawet wobec nieprzyjaciół. [...] Polsce potrzeba nieprzeciętnej pobożności i rzetelnej modlitwy. Wtedy będą rodzić się z wiary żywe owoce społecznej miłości. Tego najgoręcej życzymy miastu, Polsce i całemu światu. (Prymas Stefan Wyszyński)
Weronika przedziera się przez tłum, by otrzeć twarz świętego Skazańca, chce choć trochę ulżyć Mu. Czyn jej nie zmienia wyroku, mimo tego Jezus ukazuje jak wielki sens mają takie uczynki. Święte Oblicze odbija się na chuście, które pozostaje na zawsze, tak jak pamięć Boga o wszystkim co uczyniliśmy dobrego, choćby to było dobro najmniejsze. Otarcie twarzy z krwi zmieszanej z pyłem drogi, to pomoc w pozbyciu się tego, co zabiera piękno oblicza i przeszkadza by patrzeć na świat.
Panie, przykład Weroniki jest dowodem na to, że miłość Boża znajduje drogę nawet tam gdzie nie ma żadnej ścieżki. Udziel nam ducha miłosiernej wyobraźni, która pomoże pośpieszyć z pomocą wszędzie tam, gdzie czekasz na nas w naszych braciach i siotrach.
Boże wielkiego miłosierdzia, od powietrza, głodu, ognia i wojny zachowaj nas Panie.
+Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja VII
Drugi upadek Pana Jezusa
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
„Myślałem zbyt po ludzku, pamiętałem o własnej nieudolności, a zapomniałem o tym, co Bóg zdolny jest uczynić, posługując się takimi narzędziami, jakie On sam wybiera”. (Prymas Stefan Wyszyński)
Kolejny upadek to zapowiedź, że może być następny. Taka myśl budzi często zniechęcenie, kiedy toczy się duchowa walka, czy warto iść dalej, skoro słabość sprawia, że ciągle upadam? Jednak moc w słabości się doskonali.
Dzięki męce Chrystusa możesz odrzucić swą starą naturę i stać się innym człowiekiem. Dlaczego? Bo łaska Boża odradza ciebie i nie ma większego znaczenia, jaka była twoja dawna natura, ani też jakie było twoje życie. Otwierając się na Twoje miłosierdzie, upadając i powstając, niejako pokonując samego siebie, napełniam serca bożą dobrocią, która czyni me grzeszne serce pokornym i pomaga prowadzić się Duchowi Świętemu.
Panie Jezu, mój najlepszy Pasterzu, choć droga życia prowadzi przez dolinę ciemności i cierni, proszę, kieruj moje życie na ścieżki prawdy, abym mógł zamieszkać kiedyś wraz Tobą w domu Pańskim.
Boże wielkiego miłosierdzia, od powietrza, głodu, ognia i wojny zachowaj nas Panie.
+Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja VIII
Pan Jezus poucza jerozolimskie niewiasty
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
Jeśli człowiek pamięta o tym, że obraca się w porządku nadprzyrodzonym, opuszczają go lęki. Choćby świadom był swojej nieudolności, wie, że jeszcze istnieje »felix culpa« – »szczęśliwa wina«”. (Prymas Stefan Wyszyński)
Jezus pociesza niewiasty, ale wskazuje na źle ukształtowane sumienie, to sumienie, które potem odzwierciedla się w sercach ich dzieci. Jak ważna jest rola matki, aby była w domu Apostołką Jezusowej Ewangelii.
Apostołką po to, by kształtować w sercach dzieci właściwe wartości, by nigdy nie opowiedziały się po stronie kłamstwa i grzechu.
Aby nie popełniać więcej nieprawości nie wystarczy zamknąć drzwi na przeszłość, potrzeba zobaczyć swoje czyny w świetle Słowa Życia, które pokazuje, że żadne kłamstwo nie może się stać prawdą przez to, że wzrośnie w potęgę naszych sukcesów i najwyższych osiągnięć.
Proszę Cię Jezu, który jesteś jedyną prawdą, spraw abym przylgnąwszy do niej stał się wrażliwszy na Twą dobroć, jak trawa na każdą kroplę rosy, która budzi ją do życia.
Uczyń mnie zdolnym by stanąć w pełnej szczerości przed Bożym Majestatem, niech Twoje światło rozjaśni ciemności mojego grzechu, abym nim przeniknięty walczył ze złem we mnie i stał się pochodnią dla innych.
Boże wielkiego miłosierdzia, od powietrza, głodu, ognia i wojny zachowaj nas Panie.
+Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja IX
Pan Jezus po raz trzeci upada pod krzyżem
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
Wódz Narodu nie może wątpić, nie może się załamywać; musi mieć bardziej bezpośrednią relację z Bogiem aniżeli z ludźmi. (Prymas Stefan Wyszyński)
Kolejny upadek Jezusa, może to już ten ostatni przed śmiercią i tak bardzo decydujący.
Syn Boży podnosi się, choć cierpienie nie ustaje, a Golgota jest już coraz bliżej.
Jezus powstaje, bo wie, że wszystko może w Tym, który Go umacnia. Nawet oddać swe życie w tak haniebnej bolesnej męce za owce.
Czasem myślimy, że pewne skłonności są już przez nas przezwyciężone i to zwycięstwo wydaje się złudnie naszą niewzruszoną własnością. Upadek jest prawdą o naszej słabości.
Aby płynąć nurtem prawdy trzeba przejść najpierw przez potoki wielu błędów, upaść po drodze, a nawet poranić stopy o kamienie.
W bólu doświadczeń nasza dusza wyzwala się ze skorupy przyzwyczajeń, że nic nie naruszy naszego zdrowia, planów i przedsięwzięć. Przez doświadczenie cierpieniem uczymy się patrzeć na życie w Bożej perspektywie i poznajemy, że to Stwórca kieruje naszym losem.
Panie, pomóż mi walczyć każdego dnia ze słabością, aby nie pójść za głosem, który podsuwa myśli o zdążaniu do zaspokojenia swoich próżności.
Boże wielkiego miłosierdzia, od powietrza, głodu, ognia i wojny zachowaj nas Panie.
+Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja X
Pan Jezus z szat obnażony
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
Rok ten bardzo przekonał mnie o pełnej miłości mądrości Bożej, że niemal nie ma już miejsca na najdrobniejszy odruch oporu przeciwko woli Bożej. Rozum ufa, wola jest poddana. (Prymas Stefan Wyszyński)
Jezus oddając za nas życie oddał absolutnie wszystko, nawet pozwolił zedrzeć ostanią szatę z siebie. Poranione ciało, do którego przylgnęły szaty, sprawiły, że ich zdarcie było dotkliwie bolesne. Oto Syn Boży ukazany jest w przerażającej nagości z ciałem pokrytym tak licznymi ranami.
Jezu, napełnij mnie męstwem, bym nie bał się stracić wszystkiego dla Królestwa Bożego, dla zbawienia swego i całego świata.
Niech moje serce będzie przejrzyste, wolne od zawiści, która prowadzi do grzechu i śmierci.
Boże wielkiego miłosierdzia, od powietrza, głodu, ognia i wojny zachowaj nas Panie.
+Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja XI
Ukrzyżowanie Pana Jezusa
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
„Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. (Prymas Stefan Wyszyński)
Oto teraz następuje bolesne przybicie do krzyża, Chrystus pozwala sobie zadać tak straszny ból.
Jezus cierpi nie tylko dotkliwie na ciele, ale też i emocjonalnie. Zdrada przyjaciół zwiększa poczucie Jego porzucenia. Pozostaje on w izolacji pełnej cierpienia, kiedy wydaje się, że na świecie nie ma nic i nikogo oprócz obecnej, przerażającej chwili. Ból staje wszechogarniający, a ciemność nie przestaje mu być towarzyszem.
Złe słowa, pomówienia to krzyżowanie naszych bliźnich. Dokuczliwość, pogarda, schowanie czyichś talentów, abym sam mógł błyszczeć, aby odnieść korzyść w postaci uznania tylko swoich racji - to śmiercionośny jad zabijający naszych braci. Wszystkie te rządze i nieprawości, które chciały nami zawładnąć zostały przybite do krzyża, abyśmy mogli stawać się wolni od grzechu.
Panie, niech wpatrzony w Ciebie otrzymam łaskę wyrażenia zgody na cierpienie i to co zsyła mi Ojciec Niebieski, który pozwolił by Jego Syn swoimi pokrwawionymi rękami dotykał drzewa życia i na nim umarł za nas.
Boże wielkiego miłosierdzia, od powietrza, głodu, ognia i wojny zachowaj nas Panie.
+Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja XII
Pan Jezus umiera na krzyżu
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
„Świadom wyrządzonych mi krzywd, przebaczam im z serca wszystkie oszczerstwa, którymi mnie zaszczycili”. (Prymas Stefan Wyszyński)
Jezus wykonał plan Ojca aż do końca. Jego oczy obejmują ludzkość i w tej chwili wszystkim synom i córkom Ojca Niebieskiego daje dar Matki wszystkich narodów.
Ciemność spowiła ziemię, a światło księżyca i słońca zgasło. Niebo przeszywają pioruny.
Ostania chwila ziemskiego życia Syna Bożego, w której Jezus przeżywa pokusę osamotnienia i głosem krwi woła:„ Boże mój czemuś mnie opuścił?”. Pokusa zostaje przez Niego przezwyciężona, bo w tej chwili konania mówi: „Ojcze w Twe ręce składam ducha mego”.
Panie, polecam Ci ostanią chwilę mojego życia, abym zjednoczony z Tobą umarł dla świata i żył już dla Ciebie. Niech Duch Boży obdarzy mnie nadzieją, która jest większa ode mnie i sięga wieczności.
Boże wielkiego miłosierdzia, od powietrza, głodu, ognia i wojny zachowaj nas Panie.
+Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja XIII
Pan Jezus zdjęty z krzyża
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
Wydaje ci się, że Bóg milczy? Jest przy nas Maryja. (Prymas Stefan Wyszyński)
Umęczone i nieludzko oszpecone ciało Jezusa zostaje złożone na ręce Matki Najświętszej. Z rozdartym sercem całuje je Ona i obmywa troskliwie, po czym delikatnie owija je w płótna i chusty.
W tej ciszy pełnej bólu daje Ona przykład uszanowania ciała. Maryja zawsze zasłuchana w Słowo potrafi połączyć słuchanie Boga z glęboką troską o bliżniego. Jej Syn Jezus połączył się z nami aż do bólu, do krwi, do straszliwej męki, męki rozdzierającej wnętrze i członki ludzkie. Maryjo, zjednoczony z Tobą w cierpieniu proszę o przebaczenie moich grzechów, Matko Najświętsza Nauczycielko wiary, która wyraża się w czynach miłosierdzia, naucz mnie służyć z miłością braciom,
Boże wielkiego miłosierdzia, od powietrza, głodu, ognia i wojny zachowaj nas Panie.
+Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja XIV
Pan Jezus złożony do grobu
Kłaniamy się Tobie, Chryste,
i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż Twój święty świat odkupić raczył.
„Gdybym dziś narodził się na nowo, a zapytany - jaką drogę życia obrałbym - bez chwili wahań wszedłbym na drogę kapłaństwa, choćbym od początku jasno wiedział, że skończę w okowach Chrystusowych, we wzgardzie szubienicy. Lepiej być wzgardzonym kapłanem, niż uwielbianym Cezarem”. (Prymas Stefan Wyszyński)
Jezus zostaje złożony w grobie. Ciemność tego miejsca i smutek nie kończy misji zbawienia ludzkości. Ta rzeczywistość jest przedsmakiem tego, że po trzech dniach nastąpi wielka radość, oto Zbawca zmartwychwstanie! Ta zapowiedź otwiera nowy horyzont nadziei życia, a zarazem zaproszenia do podjęcia dzieła miłości odkupienia, do którego jesteśmy powołani.
Opatrzność wnikając w głąb dusz naszych, powołuje nas do przyjęcia posłannictwa, do udziału w krzyżu Chrystusa, które ożywia obietnica Zmartwychwstania.
Panie, w duchu nadziei chrześcijańskiej pragnę wpatrywać w Niebo oczekując z przenikliwością wiary, kiedy Słowo Życia osuszy każdą łzę i na zawsze za Twą łaską będę mógł przebywać w Królestwie Światłości.
Boże wielkiego miłosierdzia, od powietrza, głodu, ognia i wojny zachowaj nas Panie.
+Któryś za nas cierpiał rany…
Zakończenie
Panie Jezu,
dziękujemy Ci za Twą miłosierną obecność na Ziemi i oddanie życia za nas.
Pomóż nam odkryć zbawczy wymiar cierpienia i zapal naszą wolę, byśmy nie chcieli uciekać od krzyża lub pójść drogą na skróty.
W tym dla nas trudnym czasie pandemii i niejako izolacji dotknij nas Twą miłością, abyśmy mogli dawać ją innym.
Nie dozwól, aby zawładnął nami niepokój i strach. Włóż w nasze usta krzepiące słowo pocieszenia i wiary, które pomoże zmierzyć się z niebezpieczeństwem i trudną rzeczywistością pandemii.
Bądź lampą naszych oczu, abyśmy patrzyli na obecne doświadczenie świata pandemią tak jak Ty patrzysz, pomóż nam być dobrymi i roztropnymi Samarytanami, którzy potrafią odróżnić zdrowy lęk, będący głosem troski i rozsądku od samolubnego strachu, który wyrządza krzywdę sobie i innym.
Amen.
2020 r.
Kwiecień 2024
