W książce "Wspinaczka na Górę Karmel" Ojca Marca Foley- Karmelity Bosego można znaleźć taką myśl: Bóg jest smakiem wszystkich rzeczy i niezdolność do dostrzeżenia tej ożywczej obecności sprawia, że życie staje się mdłe.
Dziś, na tej Drodze Krzyżowej chcemy przejść przez całe nasze małżeńskie życie - od naszej przysięgi małżeńskiej, aż po kres naszego życia. Wpatrzeni w Jezusa pragniemy ożywić naszą miłość Jego obecnością. Chcemy przypomnieć sobie o Jego obecności w naszym małżeńskim życiu i zobaczyć, że nie ma i nigdy nie będzie czasu, w którym nie ma Jego obok nas.
Stacja I
Jezus na śmierć skazany
Nasz wspólny początek Pamiętasz nasze pierwsze spotkanie? Pierwszy skradziony pocałunek? Cały świat był wówczas taki piękny! Byliśmy dla siebie wszystkim i nic więcej do szczęścia nie było nam potrzebne! Pamiętasz...? A może dziś wspominamy łzy? Smutek i ból? A może pamiętamy tylko nasze kłótnie, zdradę, zniechęcenie, samotności, pijaństwo i kłamstwa. A obok nas stoi Jezus na śmierć skazany.
Stacja II
Jezus bierze krzyż
Jezus bierze krzyż
Ja biorę ciebie za żonę, męża...
Czas naszej przysięgi małżeńskiej, czas Sakramentu! To Bóg, jak kiedyś Adama i Ewę, wprowadza nas do raju! Od tego momentu staliśmy się jednym ciałem. Wszystko nas łączyło: i smutki i radości. Nie było dla nas nic niemożliwego! Byliśmy dla siebie wszystkim... wszystkim tym, co jest najważniejsze na świecie.
Pierwsza łza, pierwszy smutek, pierwszy późny powrót do domu, pierwsze kłamstwo, pierwsze spojrzenie bez miłości.
A obok nas Jezus biorący Krzyż na swoje ramiona.
Stacja III
Jezus pierwszy raz upada
Jezus pierwszy raz upada
i ślubuję ci...
Nasze wspólne cele: nowy dom, samochód, praca dająca mnóstwo możliwości, dom pełen dzieci. Nasze wszystkie marzenia tylko na wyciągnięcie ręki.
I dzisiejsze dni: praca, obowiązki, dzieci, dom. Jak tylko dzień się zacznie to zaraz się kończy! Tak mija nam każdy dzień, tydzień, rok.
A obok nas Jezus upada pierwszy raz pod Krzyżem.
Stacja IV
miłość...
Miłość, radość, szczęście tak zaczynała się nasza małżeńska droga. Miłosne przytulenie, wypowiadane słowo: „kocham", długi spacer trzymając się za ręce, wzajemne wyrzeczenia i rezygnacja ze swojego ja. Tylko my i nic więcej!
Proszę powiedz dziś, że mnie jeszcze kochasz, proszę zabierz mnie ze sobą na długi spacer, proszę, przytul mnie tak jak kiedyś.
A obok nas Jezus spotykający swoją Matkę.
Stacja V
Szymon Cyrenejczyk pomaga Jezusowi
wierność...
Wierność do żony, męża, ideałów, ojczyzny, kościoła. Zdrada żony, męża, zdrada ideałów, ojczyzny, kościoła.
Ślubuje tobie wierność, ślubuję tobie wierność wobec tego co i dla ciebie jest ważne. Jakże byliśmy pewni, że nigdy nikt i nic tego nie zmieni.
Wierność... Wracasz do domu i prosisz o wybaczenie, a ja odchodzę i odwracam głowę.
A obok nas Szymon z Cyreny pomaga nieść Krzyż Jezusowi.
Stacja VI
Weronika ociera twarz Jezusowi
Nasza uczciwość w tych małych i tych wielkich rzeczach. Pierwsze niewinne kłamstwo, pierwszy kieliszek, mój egoizm i zapatrzenie w siebie, pracoholizm. Zaczynamy biec każdy w swoją stronę, nie patrząc już na siebie. Pędzimy, każdy w swoją samotność.
A obok nas Weronika ociera twarz Jezusa.
Stacja VII
Jezus upada po raz drugi
Jezus upada po raz drugi
oraz, że nie opuszczę cię aż do śmierci ...
Bycie razem w każdej chwili dnia, w każdej radości i smutku. Wspólne rozmowy o rzeczach ważnych i tych zupełnie zwyczajnych. Wspólne plany, marzenia. To było takie oczywiste! A może dziś łączą nas tylko nasze dzieci, wspólne mieszkanie, samochód, kredyt...
A obok nas Jezus upada po raz drugi.
Stacja VIII
Jezus pociesza płaczące niewiasty
tak mi dopomóż, Panie Boże Wszechmogący, w Trójcy Jedyny i Wszyscy Święci
Nasza wspólna droga zaczęła się w kościele. Tu połączył nas Sakrament i dał nam Bożą moc i siłę, aby przejść wspólnie przez całe nasze życie.
Wieczór, każdy z nas ma ciągle jakieś obowiązki. Trzeba jeszcze zrobić to i dokończyć tamto, i tak po całym dniu idziemy spać. Modlitwa, tak jak cały dzień w biegu, jest szybka, bez chwili zatrzymania.
A obok nas Jezus pocieszający płaczące niewiasty.
Stacja IX
Jezus upada po raz trzeci
mijają dni, miesiące, lata...
Mijają nasze wspólne miesiące, lata, dekady. I dziś stoimy w naszym kościele na naszej Drodze Krzyżowej wpatrzeni w Krzyż. Ten cały czas od naszej małżeńskiej przysięgi do tej chwili minął nam jak jeden dzień. Ile w nich było radości, szczęścia, miłości? A ile w nich było kłótni, rozterek, cierpień? Może dotknęła nas ciężka choroba, może śmierć dziecka lub kogoś z najbliższych? Może nasze dzieci odeszły od Boga? Może był alkohol, pornografia, zdrada? Pośród naszych codziennych radości nie raz przeżywaliśmy to, co nas bolało, co wywoływało smutek i łzy. Ile w tym wszystkim było Ciebie Boże?
A obok nas Jezus upada po raz trzeci.
Stacja X
Jezus obnażony z szat
i staliśmy się jednym ciałem...
Nasze dusze i ciała połączyły się w jedno. Staliśmy się jednością tak silną, że nic i nikt nie był w stanie nas rozdzielić! I tylko my sami tak niezauważalnie zaczęliśmy się od siebie oddalać. Z dnia na dzień było w każdym z nas coraz więcej własnego „ja" i coraz mniej naszego „my". Nasza płodność została poddana tylko naszej przyjemności, staliśmy się niewolnikami własnego zadowolenia. Pozbawiliśmy naszą intymność nawet najmniejszej cząstki wstydu i to wszystko stało się częścią naszego wspólnego życia.
A obok nas Jezus z szat obnażony.
Stacja XI
Jezus ukrzyżowany
dom pełen dzieci
Jaka radość z ojcostwa i macierzyństwa! Nieprzespane noce, smutek choroby, pierwsze kroki i pierwsze słowa: mama, tata! Tu na niczym nie oszczędzaliśmy! Tyle naszego czasu i energii poświęconych dla naszych dzieci: nauka języków obcych, szkoła tańca, super komórka, laptop, radość z nauki gry na instrumencie, dodatkowe lekcje polskiego i może jeszcze z matematyki. To wszystko dla naszych dzieci. I one pędzą przez swoje życie razem z nami.
Wspólna modlitwa, wspólna Eucharystia, wspólna Droga Krzyżowa, wspólne rozmowy o Bogu, wspólne czytanie Pisma Świętego - to wszystko chcemy dać naszym dzieciom troszkę później - może po wakacjach, może po podwyżce w pracy, a może po nowym roku.
A obok nas Jezus przybity do Krzyża
Stacja XII
Jezus umiera na krzyżu
nasi rodzice
To oni, nasi rodzice uczyli nas miłości, wiary i bycia zawsze dobrym człowiekiem. Wpatrzeni byliśmy w ojca i jego mądrość. Byliśmy dumni z tego, że tyle on umie zrobić! Mama z sercem i miłością/ która dzieliła się z nami w każdym momencie naszego życia.
Dziś tak trudno znaleźć dla nich czas, zadzwonić, pobyć chociaż przez chwilkę razem. Może też powiedzieć przepraszam i porozmawiać z miłością o tym co może jeszcze boleć?
A obok nas Jezu umiera na Krzyżu
Stacja XIII
Jezus zdjęty z krzyża
pusty dom
Co zrobić z dniem, kiedy już nasze dzieci mają własne rodziny i tylko czasami wpadną do nas z wnukami? Nie biegamy już tak bardzo za pracą. W czterech ścianach naszego domu jesteśmy tylko my. Wspólne długie wieczory, mijające dni i tylko mały przystanek na seriale i Ligę Mistrzów. Sport i serial, to one zaczynają przeplatać nasze dni. Moje dłonie już nie szukają twoich, moje oczy nie cieszą się tobą. Nie mówię, że jesteś ciągle piękna, i że dla ciebie mogę zrobić wszystko. Nie mówię, że ciągle jesteś dla mnie najważniejszy.
A obok nas Jezus zdjęty z Krzyża.
Stacja XIV
Jezus złożony do grobu
z prochu jesteś i w proch się obrócisz
Może tam w górze padnie takie pytanie: co zrobiłeś, zrobiłaś, żeby zbawić swoją żonę, męża? Czy bez sekundy zastanowienia powiesz o tej radości wspólnej drogi? O wspólnej modlitwie, wspólnych Eucharystiach, wspólnych wyjazdach na rekolekcjach. O tym, że mówiliśmy sobie tak często „kocham". O wspólnych spacerach, pocałunkach pełnych miłości. A może tylko będziemy nerwowo szukać odpowiedzi i samemu zadawać sobie to pytanie: co zrobiłem, co zrobiłam, aby zbawić swojego męża, żonę?
A obok nas Jezus złożony do grobu.
ZAKOŃCZENIE
Dziś przez stacje Drogi Krzyżowej poprowadził nas Ruch Duchowości Małżeńskiej: Equipes Notre-Dame. W nim każdego dnia uczymy się dostrzec ożywczą obecność Jezusa. Obecność, która sprawia, że nasze małżeńskie życie nabiera smaku dotyku nieba... Nie jest to proste, bo wymaga od nas codziennego wysiłku: modlitwy rodzinnej, wspólnej modlitwy męża i żony. Czytania Pisma Świętego. Rozmowy przy zapalonej świecy, która jest symbolem obecności Jezusa, ale też już dziś mamy pewność, że na końcu tej drogi wspólnie zobaczymy Jezusa z Maryją.
Ruch nasz jest otwarty na każde małżeństwo i jeżeli coś, nawet drobnego poruszyło dziś wasze serca- to wspólnota Equipes Notre-Dame czeka na was!
Bóg jest smakiem wszystkich rzeczy i niezdolność do dostrzeżenia tej ożywczej obecności sprawia, że życie staje się mdłe.
Kwiecień 2024
