Tomasz nie uwierzył relacji pozostałych Apostołów i niewiast, kiedy opowiadali o spotkaniu ze Zmartwychwstałym. Gdy Pan znów się ukazuje, już w jego obecności, zaprasza go: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!» (J 20,27). Ewangelista nie podaje, czy Tomasz skorzystał z zaproszenia, ale zapisał jego słowa: «Pan mój i Bóg mój» (J 20,28). W tym momencie nie mamy już Niewiernego Tomasza, ale człowieka, który świadomie wyznaje swoją wiarę.
W Kożuchówku k. Sokołowa jest obraz, otaczany czcią jako słynący łaskami. Widnieją na nim dwie postaci: Maryja – jak podają dawne dokumenty – nazywana przez miejscowy lud Matką Pocieszenia i klęczący przed Nią święty. To Tomasz, wprawdzie nie Apostoł, ale noszący jego imię wielki teolog i filozof – święty z Akwinu. Obdarzony niezwykłym rozumem, wyznał prostą wiarę w żywego Boga-Człowieka, obecnego w Eucharystii, pozostawiając nam przepiękny hymn Zbliżam się w pokorze.
W odległych czasach, w których przyszło żyć Tomaszowi z Akwinu, nie tylko powątpiewano w prawdziwość Najświętszego Sakramentu. Wielu wyśmiewało cnotę czystości. Tomasz prosił o wsparcie Najśw. Maryję Pannę, aby mógł wytrwać w wierności Bogu. Wielka pokora i mocna wiara przyniosły owoce – stał się jednym z patronów czystości.
Kwiecień 2024
