Czcigodni Księża, Osoby Życia Konsekrowanego,
Drodzy Bracia i Siostry!
Pierwszą niedzielą Adwentu Kościół rozpoczyna nowy rok duszpasterski. Liturgia słowa dzisiejszej niedzieli przypomina, że „adwent” jest czasem czuwania przed zbliżającym się ostatecznym przyjściem Pana na końcu czasów. „Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie…. By niespodziewanie przyszedłszy nie zastał was śpiących”. Jezus ostrzega, abyśmy nie byli ospali w wierze i nie tracili z Nim jedności, zaś św. Paweł zachęca, by świadectwo Chrystusowe utrwaliło się w każdym nas, czyli, by nasz sposób życia był chrystusowy, na wzór Chrystusa, według Jego świadectwa. Jego świadectwo to wierność, jedność i pełnienie woli Boga. Taki sposób życia jest w nas utrwalany przez Ducha Świętego, który został nam dany. Do tej prawdy nawiązuje hasło nowego roku liturgiczno – duszpasterskiego, które brzmi: „Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym”. Jezus zanim powrócił do Ojca, zapowiedział zesłanie Ducha Świętego na tych, którzy w Niego uwierzyli, mówiąc: „A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem”. Ta zapowiedź wypełniła się w dniu Pięćdziesiątnicy, kiedy zstąpił Duch Święty, umacniając wiarę uczniów i budując z nich wspólnotę Kościoła. W tej wspólnocie Duch Święty pozostał i jest stale obecny, aby kolejnym pokoleniom uczniów przypominać to, co ich Mistrz i Nauczyciel im powiedział, by prowadzić do prawdy, by nauczyć wszystkiego co dotyczy wiary, aby trwali aż do końca czasów, w Jego, w chrystusowym sposobie życia, w Jego świadectwie. Hasło tego roku: „Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym” ma zatem dla nas wszystkich stanowić wezwanie, aby tę prawdę lepiej poznać i pogłębić. By przez to wzrosła świadomość obecności Ducha Świętego w nas i w naszych wspólnotach, by dostrzec jak On jest nam konieczny dla naszego duchowego rozwoju, dla życia naszych wspólnot parafialnych.
Tę prawdę o obecności Ducha Świętego i chrystusowego sposobu życia, będziemy chcieli dostrzec w historii naszego Kościoła diecezjalnego. Rozpoczynający się nowy rok kościelny jest bowiem dla naszej wspólnoty diecezjalnej Rokiem Jubileuszowym. Dnia 30 czerwca 2018 r. minie 200 lat od powołania do istnienia naszej diecezji przez papieża Piusa VII. Za kilka dni, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, rozpoczniemy w diecezji obchody Rok Jubileuszowego, które zakończą się 8 grudnia 2018 r. Centralne wydarzenia Roku Jubileuszowego będą miały miejsce 7 i 8 czerwca w Janowie Podlaskim gdzie będzie obradować Konferencja Episkopatu Polski oraz 9 czerwca w Siedlcach, gdzie będzie sprawowana główna Msza św. jubileuszowa z udziałem księży biskupów.
Te 200 lat, to czas, w którym w Kościele na podlaskiej ziemi widoczne jest działanie Ducha Świętego. On ten Kościół napełniał swą prawdą i świętością. Napełniał prawdą o zbawieniu każdego człowieka dokonanym w Jezusie Chrystusie oraz uświęcał serca wiernych, którzy uwierzyli Jezusowi i prowadzili życie według Jego świadectwa. Duch Święty prowadził ten Kościół przez pasterzy, biskupów i księży, których ustanawiał swą łaską.
Drodzy Bracia i Siostry!
W historii naszej diecezji mamy dwie ważne daty: 30 czerwca 1818 r. i 24 września
1918 r. Pierwsza data dotyczy powstania diecezji, druga jej reaktywowania, po zniesieniu jej przez cara w 1867 r. Pierwsze stulecie to czas pełnienia posługi pasterskiej przez biskupów: Feliksa Lewińskiego, Marcelego Gutkowskiego i Beniamina Szymańskiego. Dwaj ostatni biskupi zostali pozbawieni przez cara urzędu i zesłani, pierwszy do Ozieran w guberni mohylewskiej, a drugi do Łomży. Obaj zmarli na wygnaniu. Ponieważ nie mieli pogrzebu w diecezji w której pasterzowali, zostały podjęte starania o sprowadzenie ich doczesnych szczątków do Janowa Podlaskiego. Dnia 14 kwietnia przyszłego roku w Kolegiacie Janowskiej, która była dla nich katedrą, odbędzie się ich pogrzeb i złożenie ich doczesnych szczątków w odnowionej krypcie.
Pierwsze sto lat naszej historii, czas zbawczego działania Kościoła przez głoszenie słowa Bożego i udzielanie sakramentów świętych, był także bardzo bogaty w wydarzenia religijne i narodowe. Stąd też będziemy dziękować Panu Bogu za świadectwo wiary duchownych, osób konsekrowanych i wiernych świeckich, którzy pozwolili się prowadzić Duchowi Świętemu. Podlaska ziemia w pierwszych dziesiątkach lat po swym powstaniu nasiąkła krwią unitów broniących jedności z Papieżem. W ich cierpieniu uczestniczyli biskupi, księża i wierni wyznania rzymskokatolickiego. W 1905 r., po 30 latach prześladowań, na mocy ukazu tolerancyjnego, unici przeszli na obrządek łaciński. Trzynastu spośród nich, broniących 24 stycznia 1874 r. swego kościoła w Pratulinie, poniosło śmierć męczeńską. Zostali ponad 20 lat temu ogłoszeni błogosławionymi przez św. Jana Pawła II. Do grona wyniesionych na ołtarze z tamtego okresu należą także o. Honorat Koźmiński i bł. ks. Ignacy Kłopotowski, związani z naszą Diecezją. Te pierwsze dziesiątki lat historii diecezji to również świadectwo miłości do Ojczyzny wielu biskupów, księży i wiernych świeckich zaangażowanych w powstanie listopadowe i styczniowe. Nie możemy zapomnieć ks. Stanisława Brzóski i ks. Wawrzyńca Lewandowskiego. Obaj oddali życie w walce o odzyskanie wolności Ojczyzny. Pierwszy z nich został stracony w Sokołowie Podlaskim, drugi w Seroczynie.
Drugie stulecie istnienia naszej diecezji, rozpoczęte od wskrzeszenia diecezji przez papieża Benedykta XV w dniu 24 września 1918 r., to również czas zbawczego działania Kościoła, czas świadectwa miłości Boga i miłości Ojczyzny. Dziękujemy za biskupów tego czasu: biskupa Henryka Przeździeckiego, Ignacego Świrskiego, Jana Mazura, Jana Wiktora Nowaka i mojego poprzednika biskupa Zbigniewa Kiernikowskiego. W tym czasie zaznaczyły swe złowrogie działanie dwa totalitaryzmy: nazistowski i marksistowski. Bogu dziękujemy za tych, którzy w tym czasie byli świadkami Chrystusa, który jest pełnią prawdy, dobra i miłości. W szczególny sposób chcemy pamiętać o biskupie Ignacym Świrskim. W okresie swojego posługiwania, który przypadł na lata powojenne, stał się on świadkiem Bożego Miłosierdzia dla najbardziej potrzebujących, dlatego nazywany był ojcem ubogich. Do dzisiaj w ludzkiej pamięci zachowane zostały świadectwa o czynach biskupa Ignacego. To one sprawiły, że Sługa Boży Stefan kardynał Wyszyński, w homilii pogrzebowej nazwał go człowiekiem Bożym. Gdy umierał przez 50 laty, przez wielu był uważany za świętego. W Roku Jubileuszu diecezji, 24 marca 2018 r., pragniemy rozpocząć jego proces beatyfikacyjny.
Drodzy Bracia i Siostry!
Rok Jubileuszowy to nie tylko spojrzenie w przeszłość i dziękczynienie za miniony czas, ale to także zwrócenie uwagi na teraźniejszość, a przede wszystkim na przyszłość. Popatrzmy najpierw na teraźniejszość. Nasz Kościół wypełnia swą zbawczą misję dzięki zaangażowanej posłudze kapłanów, osób życia konsekrowanego i wiernych świeckich. Ale zauważamy, że nasz Kościół diecezjalny dotykają podobne trudności, jak inne Kościoły w świecie i w Polsce. Podstawowym problemem, z którym się dzisiaj spotykamy jest odchodzenie niektórych wiernych, starszych i młodszych, od Boga i od Kościoła. Papież Benedykt XVI nazwał ten proces cichą apostazją. Zastanawiamy się nad ich przyczyną i próbujemy podejmować takie działania duszpasterskie, które będą mogły przeciwstawić się temu zgubnemu procesowi.
Tej ocenie aktualnej sytuacji Kościoła Siedleckiego służy rozpoczęty przez biskupa Zbigniewa Kiernikowskiego, II Synod Diecezjalny. W przygotowaniu uchwał synodalnych brali udział wierni całej diecezji, przez powołane Parafialne Zespoły Synodalne. Propozycje przekazywane przez nie do Sekretariatu Synodu służyły opracowaniu zasad i praw, którymi w pracy duszpasterskiej będzie się kierował nasz Kościół. Uchwały synodalne zostaną podpisane 9 czerwca przyszłego roku w Katedrze Siedleckiej w czasie dziękczynnej Mszy świętej jubileuszowej, a wprowadzenie ich w życie pomoże wyznaczyć nowy kierunek w duszpasterstwie. Dzięki niemu wspólnoty parafialne będą mogły odnaleźć nową siłę do pogłębienia wiary, do duchowego wzrostu, do życia według wzoru chrystusowego. Mamy nadzieję, że będą w stanie przeciwstawić się ukrytej, cichej apostazji dzisiaj.
W spojrzeniu na jutro duszpasterskiej pracy moją nam pomóc przygotowywane parafialne misje ewangelizacyjne. Chcemy mocą Ducha Świętego głosić Jezusa, jako naszego Boga i Zbawiciela oraz Jego Ewangelię. Od misji ewangelizacyjnych rozpoczniemy we wszystkich parafiach nowy etap historii naszej diecezji. Rozpoczniemy je od dekanatów janowskiego i terespolskiego we wrześniu przyszłego roku, a więc jeszcze w Roku Jubileuszowym. Zostaną zakończone w parafii katedralnej w Siedlcach w roku 2022. W każdej parafii, bez względu na jej wielkość misje będą trwały przez cały tydzień, tak, aby każdy mógł znaleźć czas na spotkanie z Chrystusem i odnowić z Nim utraconą, czy osłabioną więź. Do każdej parafii w czasie misji przybędą także znaki: obraz Matki Bożej Kodeńskiej i relikwie naszych Błogosławionych Męczenników z Pratulina. Ufam, że dzięki dobremu przygotowaniu oraz zaangażowaniu księży i wiernych świeckich, będziemy zdolni ożywić nasze życie parafialne i obronić przez zalewem laicyzmu nasze rodziny. Wierzący rodzice będą mogli ochronić przed cichą apostazją, odejściem od Chrystusa i Jego Ewangelii i Kościoła swe dzieci. Mam także nadzieję, że w parafiach powstaną nowe wspólnoty modlitewne, ruchy i stowarzyszenia katolickie, w których wierni będą się angażować i okrywać swoje powołania, także do kapłaństwa oraz życia konsekrowanego.
Zawierzamy ten błogosławiony czas jubileuszu naszej diecezji i jej przyszłość Matce Bożej. Ona była obecna od początku istnienia diecezji w codziennym życiu naszych wiernych. Nasze sanktuaria w Kodniu, Leśnej Podlaskiej, w Woli Gułowskiej, Parczewie i w Górkach koło Garwolina są miejscami, w których Maryja wciąż odpowiada na modlitwy wszystkich swych dzieci. Ona nie zawiodła i nie zawodzi. Jej opiece polecamy naszych biskupów, księży, osoby życia konsekrowanego, przygotowujących się do kapłaństwa w seminarium duchownym, wspólnoty, ruchy i stowarzyszenia kościelne. Polecamy Maryi wszystkie wydarzenia, jakie będą miały miejsce podczas tego Roku Jubileuszowego, a szczególnie te, które będą miały miejsce w pierwszej jak i w drugiej stolicy biskupiej naszej diecezji, w Janowie Podlaskim w Siedlcach. Już dzisiaj wszystkich bardzo serdecznie zapraszam do wzięcia w nich udziału.
Na przeżywanie tego szczególnego czasu jubileuszu wszystkim z serca błogosławię
w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego.
BISKUP SIEDLECKI
+ Kazimierz Gurda
L.dz. 1281/2017
Siedlce, dnia 28 listopada 2017 r.
List pasterski należy odczytać we wszystkich kościołach i kaplicach Diecezji Siedleckiej, w I niedzielę Adwentu, dnia 3 grudnia br.
MJa/DJ
Kwiecień 2024
